002

‘Kind, zorg goed voor jezelf. Laat me weten als je veilig aangekomen bent en vergeet je lieve vader in het mooie Ierland niet’ zei mijn vader met een lichte grijns en de tranen borrelde op. ‘Ik hou van je pap’ mijn vader trok mij in een stevige knuffel en ik snoof nog een keer zijn bekende aftershave op. ‘Binnenkort met Kerst wil ik even naar Nederland de sfeer proeven. Dan moet je met mij mee gaan pap, dat zal mama gewild hebben’ zei ik en mijn vader knikte. ‘Dat doen we, lieverd’ hij drukte een kus op mijn kruin. Ik pakte mijn beide koffers op en liep richting de douane. Ik draaide mij nog een keer om, om mijn vader en ook Ierland uit te zwaaien om daarna in te stappen in een nieuwe achtbaan van mijn leven.

Ik liep met mijn twee koffers achter mij aangerold het vliegveld uit en keek om mij heen of ik iemand bekend zag. Niall had verteld dat hij mij zou komen ophalen, omdat de rest druk bezig was met het nieuwe album dat met Kerst uit zou gaan komen, waarna ze waarschijnlijk een jaar op wereldtournee gingen. Die gedachten plaatste ik snel uit mijn gedachten, viste mijn iPhone uit mijn broekzak en belde Niall op. ‘Hé, Ier van mij. Waar ben je?’ vroeg ik toen Niall de telefoon opnam. ‘Je weet wel, de euh.. Fans’ begrijpelijk knikte ik, omdat Niall nergens meer naar toe kon zonder herkend te worden. ‘Mijn zwarte Audi staat voor het vliegveld, wacht daar. Ik kom zo snel mogelijk’ mompelde Niall ongemakkelijk. Zuchtend drukte ik het gesprek weg en vond al snel de zwarte Audi en zag een groep meisjes wankelend aankomen lopen met daarachter Niall. Een grijns verscheen op mijn gezicht en keek mijn blonde vriend glimlachend aan. ‘Nialler’ zei ik trots toen hij voor mij stond en na een halfjaar hem niet te hebben gezien sloot ik voor zolang het kon hem even in mijn armen, omdat ik het al snel te benauwd kreeg door het vele gegil. Hij klikte zijn auto open en mijn koffers lagen al snel in de achterbak, waarna ik snel instapte, Niall nog een paar handtekeningen op onderarmen plaatse en toen ook plaatsnam in zijn Audi en zijn weg vervolgde de snelweg op. ‘Een halfjaar’ zuchtte Niall na een tijdje en ik knikte. ‘Ik heb je gemist Niall. Je bent volwassen geworden. Je gezicht, serieus’ ik kneep in zijn wang, waarna Niall zijn oude vertrouwde glimlach tevoorschijn kwam. Ik had de jongens, waaronder Louis een halfjaar niet gezien. Zij hadden het druk met de voorbereidingen voor hun nieuwe album en ik was hard bezig om mijn diploma te halen, waardoor ik nu mijn studie kan volgen. ‘Ik heb je echt gemist’ zei ik toen serieus en Niall keek mij bij het stoplicht die op rood stond aan. ‘Ik jou ook, klein Iers zusje van mij’ hij drukte een kus op mijn wang en vervolgde zijn weg naar zijn huis, wat nu ook mijn huis zou gaan worden.

‘Hier zijn we dan’ ik keek uit het raampje van de Audi en mijn mond viel van verbazing open. Het was een mooi groot wit huis, met witte kozijnen waar je na een lange zomerdag heerlijk kon genieten van het na zonnetje. De voortuin was maar klein, maar wat mij wel gelijk opviel was mijn oude zwarte fiets. ‘Aha, hier is mijn fiets dus’ lachte ik en Niall hield onschuldig zijn handen in de lucht. ‘Zo voel je, je wat sneller thuis’ een glimlach sierde mijn gezicht en ik stapte de Audi uit. ‘Hoe laat komen de andere thuis?’ vroeg ik aan Niall die zijn schouders ophaalde. ‘Ik blijf nu bij jou, de andere komen met het eten’ ik slikte, omdat ik Louis te graag wilde zien, maar liet het niet zien aan Niall, terwijl ik achter hem aan liep naar de voordeur. De voordeur ging open en ik keek de gang in, waar het een klein puin zooitje was. Overal lagen schoenen en jassen. Tja, typisch jongens. ‘En hier is dan de woonkamer’ Niall opende de deur en ik liet van verbazing mijn koffer uit mijn handen vallen. ‘Suprise!’