De man opent de deur, pakt mijn bord van de grond en draait zich om "ik heb dorst!" zeg ik "mag ik wat te drinken?" ik kijk naar de man. Hij loopt naar me toe en blijft stil staan. Ik voel zijn warmte en ruik een rookgeur "mag ik wat te drinken?" vraag ik weer. De man blijft staan en geeft me plotseling een een keiharde klap in mijn gezicht "au!" ik voel met mijn rechterhand aan mijn wang, het doet ongelooflijk veel pijn. De man blijft staan, hij kucht. Ik kijk hem aan, wat wil hij van me? Ik denk meteen aan Sam, zou die man hem ook hebben geslagen? Ik kan niet verder nadenken want ik voel een enorme schop in mijn buik. Ik kreun, klem mijn armen tegen mijn buik en zit op mijn knieën. De man draait zich om en smijt de deur achter zich dicht. Het is weer pikdonker in de kamer en ik ga op mijn matras liggen. Overal heb ik pijn. Ik voel mijn ogen vochtig worden en begin te huilen.

"Krrr, krrr" ik hoor wat ritselen bij de deur "krr" ik kruip snel naar de deur op handen en voeten. "Krr, krr" hoor ik weer "hallo?" ik voel iets, een papiertje of zoiets "hallo?" vraag ik weer en opeens gaat het licht in mijn kamer aan. Het felle licht prikt in mijn ogen. Voorzichtig kijk ik om me heen. De kamer is ongelooflijk saai, grijze muren en en betonnen vloer. Het matras is wit en onder het matras ligt een deken, mooi dan kan ik die gebruiken. De pot is inderdaad een soort wc. De kamer is best normaal alleen op de muren zijn allemaal poppetjes getekend, grote mensen met bivakmutsen, kleine kinderen in een kooi en zelfs de wc is getekend. Voorzichtig loop ik naar de muur toe en bestudeer de poppetjes. Ze zijn getekend door kleine kinderen dat zie je wel. Het ziet er akelig uit en ik moet zeggen dat het ook geen leuk idee is om te weten dat hier, in deze kamer ook kleine kinderen hebben gezeten.
Als ik weer naar de deur kijk zie ik dat daar een papiertje ligt, snel pak ik het op en ik begin te lezen. Met een groot handschrift staat geschreven:

Wij houden jou en je broertje net zolang gevangen tot jullie vertellen waar jullie vader is.
Hou ons niet voor de gek, daar krijg je spijt van!


Ik blijf naar het papiertje staren. Wat heeft papa hiermee te maken? Weten ze niet dat hij allang is overeleden? Als ik het papiertje neerleg gaat het licht weer uit. Daar zit ik dan, in het donker met een matras, een wc en een ondergetekende muur.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen