4

We zitten nu alweer een halfuur in de auto en mama zingt vrolijk met de muziek mee. Ik erger me er dit keer niet aan want als ze niet zingt begint ze te zeiken over dat huis. Toen ik met Ewald praatte leek het me best leuk om daar te wonen. Totdat hij vertelde over een uur naar school fietsen en over koeien en andere dieren. Toen zag ik dat ook hij een rare boer was.
Mijn moeder stopt met zingen en vraagt aan Sam waar hij dat gele waterpistool vandaan had. "Van een hele lieve man" zei Sam "de makelaar?" vraagt mijn moeder "nee!" Sam kijkt verveeld naar buiten. "Van wie dan Sam? Heb ik die man gezien?" mama gaat maar door met vragen "neehee!" Sam kijkt boos naar mama "doe eens rustig Sam! Ik hoef het al niet meer te weten" mama gaat weer verder met zingen.

Thuis bel ik meteen Nina want dat had ik haar beloofd. "Hee Nien!" "Hee, hoe was het?" ik vertel haar alles over Ewald en het huis, soms zegt ze wat maar als ik over Ewald begin wordt ze helemaal hyper "hoe zag hij eruit?" ik moet helemaal in detail vertellen hoe hij eruit zag "oké! Volgende keer ga ik mee!" ik moet lachen dan hang ik op want ik moet ook Jip nog bellen.
Met Jip was het gesprek heel anders, ze vroeg of er dieren waren en hoe de boerderij eruit zag en dat soort dingen. Met tegenzin vertel ik haar over de boerderij, ze vond het geweldig. Uiteindelijk zei ik maar dat ik moest eten want ik had geen zin om met iemand te praten die de boerderij helemaal geweldig vindt!
Het avond eten was best leuk want mama had een tafeltje in een luxe restaurant gereserveerd. We aten allemaal dure dingen terwijl ik helemaal niet in de stemming was om vrolijk te zijn genoot ik van het restaurant.
Pas om 10 uur kwamen we thuis. Ik was best moe maar toch hebben mama en ik nog even tv gekeken. Het was hartstikke gezellig. Ik was de hele boerderij vergeten en viel heerlijk in een diepe slaap.

"Bo! Opstaan! Tring tring" Sam staat naast mijn bed en springt onze kamer rond. Ik stap uit bed en maak me klaar voor de hockey. Ik zit nu een half jaar op hockey, ik heb best een leuk team alleen een paar van die kakkers zoals Silke, die zijn vreselijk arrogant! Silke zit helaas ook bij mij in het team maar ik probeer haar een beetje te negeren. Veel meisjes uit mijn team komen uit mijn buurt dus zijn niet zo tuttig. Silke wordt in mijn team een beetje genegeerd, in mijn klas is het het heel anders: Silke is ongelooflijk populair.
Ze heeft super veel vriendinnen en een vriendje.

"Kijk naar links Bo, Silke staat vrij!" Jan onze coach maakt wilde gebaren naar mij en wijst dat ik naar Silke moet spelen. No way! Ik ga toch niet naar Silke spelen zodat zij kan scoren? Ik ren op de goal af en schiet, de keeper houdt de bal tegen, jammer. "Waarom speelde je niet naar Silke? Die stond vrij!" Anne kijkt me boos aan "sorry hoor! Jij scoort anders nooit" snauw ik haar toe "nee, maar ik speel wel over" "oké, volgende keer zal ik beter kijken" ik zucht, Anne daar moet je geen ruzie mee krijgen.
Uiteindelijk winnen we met 2-1, ik heb 1 keer gescoord.
"Hee, zullen we samen chillen?" ik draai me om, Lila kijkt me vragend aan. Lila is net nieuw in het team. Ze zit bij mij op school, ze is best grappig en ze heeft super leuk haar als ik mijn eigen paard zou kunnen krijgen zou ik het sowieso leuk vinden" Lila lacht, ik heb nog nooit opgemerkt hoe aardig ze is. Nina is anders, zij denkt alleen maar aan kleren en make up. Jip is alleen maar stoer en cool en is helemaal niet geïnteresseerd in andere meningen.
Lila denkt aan anderen, is stoer maar houdt ook van het uiterlijk. "Hou jij van paarden?" vraagt Lila "niet echt heel erg, ik vind ze wel mooi maar ik heb nog nooit paardgereden ofzo. Heb jij een eigen paard of niet?" vraag ik "nee, helaas niet maar ik heb wel een lievelingspony Mos" zegt ze "oké, leuke naam".
Als het 5 uur is moet ik naar huis, we nemen afscheid en spreken af om op maandag verder te kletsen.

"Bo, waar kom jij vandaan?" als ik omkijk zie ik Jip op me af fietsen "van Lila, hoezo?" vraag ik verbaasd "hoezo? We hadden afgesproken bij het park" ik schrik "o, echt? Shit!" ik rem en ga naast haar fietsen "ja, dat had je wel even mogen zeggen!" Jip kijkt me niet aan "sorry, ik was het vergeten" ik kijk naar Jip "ja, en toen dacht je: laat ik eens met Lila afspreken!" Jip is woest "ja, Lila vroeg me dus ik zei ja" Jip kijkt me aan "dat weet ik toch al!" ze schreeuwt "dat heeft Silke ons toch al verteld! Ze vertelde meteen ook dat jij tegen Lila zei dat je toch geen zin in mij en Nina had!" verbaasd kijk ik Jip aan, dat is niet waar! "Dat heeft Silke gelogen! Je kent haar toch!" ik krijg tranen in mijn ogen als Jip hard wegfietst "Jip! Wacht nou even, het is niet waar!" ik roep zo hard als ik kan "rot op!" roept Jip terug. Ik stop met fietsen, ik huil midden op het plein en het boeit me niet dat iedereen naar me kijkt.
Als ik op de weg naar huis ben bedenk ik me dat ik meteen naar Nina moet gaan die ook boos op mij is natuurlijk. Ik moet het haar uitleggen! O, wat haat ik Silke!

Als ik bij Nina aanbel doet haar moeder open "dag Bo, Nina is net thuis ik neem aan dat je voor haar komt" ik knik "ga dan maar gauw naar boven" ik ren naar boven en klop op haar deur "binnen" hoor ik haar zeggen, ik doe de deur open, Nina zit aan haar bureau. We kijken elkaar een lange tijd aan maar uiteindelijk zegt Nina "wat doe jij hier?" het kwam er hard uit "ik euh, hoorde van Jip wat Silke over mij heeft gezegd" Nina knikt en kijkt naar de kast "Nien, het is niet waar! Ik vind jullie veel leuker dan wie dan ook!" Nina zegt niets "Nien! Luister nou! Ik was het vergeten doordat ik nu in een rottijd zit! Mama heeft het huis al gekocht en ik ben ongelooflijk moe! Dan vraagt iemand aan mij of ik wil afspreken en zeg ik ja. Ik was één keer onze afspraak vergeten! Het spijt me heel erg!" Nina kijkt me eindelijk aan "Bo, ik weet niet wat ik moet geloven. Ik denk dat jij gewoon te goed voelt voor ons nu je een miljonair bent. Ik heb het niet zo makkelijk thuis als jij nu hebt: ik moet eigen kleren, eigen schoolspullen, eigen ijsjes, cadeautjes, spullen voor mijn kamer en weet ik veel wat kopen. Jij hoeft nu niet meer te werken als je wilt!" ik ben totaal verbaasd! "Dus dit gaat eigenlijk allemaal om geld?" ik wil wel schreeuwen wat voor een trut ze is "nou, nee maar ik" ze maakt haar zin niet af en slaat haar ogen neer "wat wil je zeggen?" snauw ik, geschrokken kijkt ze me aan "ik ben bang dat je ons niet meer leuk vindt" zegt Nina zacht "wat! Niet meer leuk?!" ik schreeuw "Jip wordt helemaal gek op de fiets omdat mijn moeder miljonair is? Jij bent kwaad omdat ik meer geld heb? Dan denken jullie ook nog dat ik niet met jullie om wil gaan? Jullie geloven Silke! Denk eens aan mij!" ik ben ongelooflijk kwaad en sla de deur van haar kamer dicht, ren naar beneden en spring op de fiets. Ze zijn gek! Ze zijn ongelooflijk gek! Als ik opsta voel ik me ongelooflijk beroerd. Ik waggel naar beneden en ga op de bank zitten "wat zie jij eruit! Heb je wel goed geslapen?" mama kijkt me bezorgd aan "ja, ik ben een beetje moe" ik ga haar niet over de ruzie van Nina en Jip vertellen. Ik heb trouwens nog niets van ze gehoord. Jip zal wel boos zijn en Nina zal wel weer spijt hebben. "Oké, wil je een beetje thee?" ik knik.

Mijn mobiel trilt, misschien een sms'je van Nina of Jip! Snel kijk ik naar het schermpje maar helaas het is loos alarm, een sms'je van Lila over hoe laat we morgen afspreken. Ik sms snel terug.
Als ik me heb aangekleed ga ik maar even de stad in "mam, ik heb nieuwe kleren nodig! Mag ik een beetje geld?" mijn moeder komt naar beneden gelopen "hoezo nieuwe kleren?" ik zucht "mama, we hebben nu genoeg geld" mijn moeder denkt even na maar pakt daarna 4 briefjes van 50 "je hebt gelijk, jij mag ook wel eens verwend worden!" ik moet lachen, tweehonderd euro! Daar kan ik een hoop van kopen! "Heel erg bedankt mam!" snel geef ik haar een kus en een knuffel.
Op de fiets kom ik langs het park waar ik gisteren had moeten zitten met mijn vriendinnen. Als ik de afspraak niet vergeten was had ik ook deze ruzie niet gehad!

Het is mooi om de stad zo te zien opbloeien, alle winkels zijn nu open dus ik ren meteen naar de Douglas om eindelijk een kwaliteit mascara te kopen. Ik probeer de Chanel en Dior. Ik zie het verschil niet dus neem ik maar de Dior want die is in de aanbieding.
Trots loop ik met tweehonderd euro op zak en een Dior mascara door de stad. Ik ga de Maison Scotch in voor een nieuwe broek van zeventig euro, naar de Zara voor 2 shirts, naar de Mango voor een topje en een lange jurk en koop bij de H&M 2 korte broekjes. Als ik bij Starbucks in mijn Caramel Macchiato roer zie ik opeens een bekende lopen: Nina. Helaas ziet ze me en komt ze naar me toe. Verbaasd kijkt ze naar mijn tassen: 2 van de H&M, 2 van de Zara en zo nog wat tassen. Vroeger keken we met z'n tweeën altijd naar de etalage van de Mango naar broekjes en topjes die te duur waren voor ons en nu heb ik gewoon makkelijk die kleren kunnen kopen. "Heb je geshopt?" ik knik en kijk naar het koekje wat ik voor me tafeltje heb liggen "ben je nog boos?" vraagt Nina voorzichtig "ik was niet boos maar verontwaardigd" ik kijk haar aan "ik weet dat ik verkeerd zat maar weetje, ik ben gewoon een beetje jaloers" ze kijkt me schuldig aan "dat hoeft niet!" zeg ik "je hoeft niet jaloers te zijn,we zijn toch gewoon vriendinnen" ze knikt "weetje, ik ga je missen als je weg bent" er loopt een traan over Nina's wang als ze dat zegt, ik begin ook te huilen. Iedereen kijkt naar ons zie ik, het boeit me niks. Als iedereen na twee minuten nog kijkt steek ik mijn middelvinger op.

Samen fietsen we door de stad en zoals altijd lachen we om alles en nog wat en ik trakteer op een ijsje. Gelukkig is het weer goed, Nina en ik kunnen niet lang boos op elkaar blijven. Jip is nog wel boos maar dat komt denk ik ook wel weer goed.