06. Estelle Rauwdork

''Zwadderich!'' Mijn mond viel open. Zwadderich? Zo slecht was ik nou ook weer niet. Of wel? Zuchtend liep ik naar de Zwadderich tafel en ging zitten. Wanhopend zocht ik naar Hermelien, Harry en Ron. Ik keek de zaal rond. Plots zag ik rood haar. Dat moest Ron zijn. En ja hoor, het was Ron samen met Harry en Hermelien. Met hun mond open staarde ze me schaapachtig aan. Ik haalde mijn schouders op en pakte een appel. Ron, Harry en Hermelien begonnen te smoezen. Ik wist dat het over mij ging.
Terwijl ik mijn appel at keek ik de Zwadderich tafel rond. De jongen die me ''modderbloedje'' had genoemd keek me grijnzend aan. Hoe heette hij ookal weer? Ohja Malfidus. Ik wierp hem een arrogante blik en keek weer verder.
''Hoi!'' zei een vrolijke stem.
Ik keek naast me. Een meisje met donkerbruin haar en bruine ogen keek me vrolijk aan. ''Ehm, hallo?''
''Ik ben Estelle Rauwdork'' zei ze -nog steeds vrolijk- en stak haar hand naar me uit. ''Bella Collins'' zei ik terwijl ik haar hand schudde.
Zuchtend staarde ik weer naar de Griffoendor tafel.
''Je had liever bij Griffoendor gezeten, of niet soms?'' zei Estelle. Ik trok mijn wenkbrauwen op. ''Hoezo?''
''Ik zie het aan je.'' Stomverbaasd staarde ik haar aan. ''Ik had ook liever bij Griffoendor gezeten. Alleen mijn famillie zat al generaties lang bij Zwadderich, en dus verwachtte ze ook van mij. Alleen ik wou altijd al bij Griffoendor. Ik hoop dat ik ooit word overgeplaatst, ookal zouden mijn ouders heel boos worden als dat zou gebeuren. Ik wil het toch'' verdrietig staarde Estelle voor zich uit. Voorzichtig legde ik mijn hand op haar schouder. ''Wat spijtig voor je'' zei ik gemeend. Ze keek me bedankvol aan. ''En waarom wou jij bij Griffoendor?'' vroeg ze. ''Nou.. ik kende daar al mensen en-''
''Wie?'' onderbrak Estelle me. ''Ron Wemel, Harry Potter en Hermelien Griffel'' ''Harry Potter?'' vroeg Estelle met opgetrokken wenkbrauwen. ''Bijna iedereen uit Zwadderich haat hem, nouja, niet iedereen.. maar wel veel'' Ze glimlachte even scheefjes maar liet me toen mijn verhala afmaken. ''En, omdat ik hun kende wou ik bij hun komen. Alleen nu maakt het me niet super veel meer uit, want jij bent aardig. En ik denk ook de enige echt betrouwbare Zwadderaar''
Ze bloosde. ''Dat is aardig van je!'' zei ze vrolijk. ''Ík ben gewoon aardig'' lachte ik.
''Hé hé, let op je kapsones!'' lachte Estelle.
Misschien kon het toch nog leuk zijn.. we zullen zien.