Season 4 Chapter 27

Fabian

In de avond nog waren we naar district 7 gegaan met de legers die we tot nu toe tot onze beschikking hadden. Melodie was samen met Jersey in district 6 gebleven aangezien Melodie nog te zwak was om te vechten.
Het was even passen en meten geweest in 7, maar uiteindelijk had iedereen een plek gevonden om te overnachten.
Ik lag onder de bomen samen met de element-loze strijders en een paar vuurstrijders aangezien er in de bomen geen plek meer was.
Het voelde als mijn plicht om wakker te blijven, om ze te beschermen tegen een eventuele aanval.
De eerste aantal uren hield ik het goed vol, maar daarna voelde ik toch ineens dat ik van iets wakker schrok.
Ik keek om me heen en zag niets, op de slapende strijders na.
Toen schoot mijn blik naar mijn schoot en zag ik een opgevouwen briefje erin liggen.
Ik vouwde het briefje open en mijn ogen schoten over de zinnen heen.

Fabian,

Er ligt groot gevaar op de loer en daarvoor wil ik je graag waarschuwen.
Zorg ervoor dat je morgen tijdens en na het gevecht goed op de vuurprinsessen zult letten en laat ze vooral nergens heen gaan.
Heb later geen spijt van deze beslissing, je had het niet kunnen voorkomen.

The Frozen Princess

Ik las het briefje een aantal keer om de woorden goed te laten door dringen.
Ik had echter geen idee wat The Frozen Princess met deze woorden bedoelde, maar ik zou in ieder geval goed op Sandra en Sarah letten morgen.
Ik vroeg me nog steeds af wie The Frozen Princess nou precies was en waarom zou ze een pseudoniem aannemen.
Ik kneep het briefje fijn, wat vervolgens weer in vlammen op ging door de hitte van mijn uitstralende licht.
Daarna viel ik toch nog in slaap.

De volgende morgen kwamen de vuurstrijders beetje bij beetje tevoorschijn uit de bomen en binnen een half uur hadden we ons leger compleet.
‘Na vandaag zullen alleen nog de eerste 4 districten overgenomen moeten worden’ sprak Maltras iedereen toe. ‘Wie had ooit gedacht dat alles zo goed zou verlopen. District 9 is klein, maar het zit vol met sterke strijders. Iedereen moet goed de bevelen opvolgen van mij of de leiders van de districten. Voor de element-loze strijders zijn Vera, Liam en Melodie het aanspreekpunt. Is iedereen er klaar voor?’
Iedereen gaf een kreet en de grote groep kwam in beweging.
Ik liep samen met Nivada, Sergio en Ferdinand, gevolgd door 50 van de 100 wolven. De andere 50 bleven achter om de districten samen met wat vuurstrijders te beschermen.
‘Hoe zou de situatie eraan toe zijn in Cornelius’ City?’ vroeg Ferdinand.
‘Slecht’ zeiden Nivada en Sergio in koor.
‘Cornelius speelt waarschijnlijk dictator, wat hij altijd al deed, maar ik vrees dat de mensen in een hel leven. Sowieso dat iedereen mee wilt vechten in de oorlog’ zei Nivada.
‘Ik ben blij dat ik daar weg ben’ zei Ferdinand.
‘Ik ook’ zei Sergio.
‘Denken jullie dat het een beetje gaat lukken met de zwaarden?’ vroeg Sandra aan Ferdinand en Sergio die naast ons kwam lopen.
‘We hebben er in Cornelius’ City al vaker mee gevochten’ zei Sergio. ‘Dus ik denk dat het wel goed moet komen’.
Op dat moment verdwenen de bomen om ons heen, wat betekende dat we district 7 hadden verlaten.
‘We komen zo meteen aan bij district 9’ zei Sandra tegen mij. ‘Ik stel voor dat wij weer hetzelfde doen als de vorige keren, namelijk samen de leider zoeken van het district’.
‘Goed plan’ zei ik direct aangezien ik blij was dat Sandra zelf voorstelde om bij mij te blijven.
‘Laten we deze keer ook Sarah meenemen’ zei ik erachter aan. ‘Volgens mij hebben we in 9 wel extra bescherming nodig’.
‘Prima’ zei ze. ‘Ik ga haar alvast halen’.
Sandra liep door ons leger heen en kwam even later terug met Sarah.
‘We zijn aangekomen bij district 9!’ riep Maltras ineens.
‘Vecht voor het vuurvolk die aan het wachten zijn op de verlossing!’
De hele groep sloeg nog een laatste kreet en rende vervolgens op het district af.

Al vrijwel direct was er een complete chaos.
Zoals ik al verwachtte waren er duizenden ijswachters ingezet om het district te beschermen.
De wolven naderden als eerste de ijswachters die vervolgens verslonden werden.
Het regenden pijlen die de ijswachters allemaal raakten, afkomstig van de element-loze strijders.
Spijtig genoeg zag ik al snel dat de eerste vuurstrijders doorbloedend en compleet bevroren op de grond lagen.
Ik greep de polsen van Sandra en Sarah vast en trok ze mee de vechtende massa door.
Het district was in principe een doorsnee vuurvolk district.
De huizen stonden schots en scheef door elkaar, maar wat me meteen al opviel waren de verschillende obstakels die tussen de huizen stonden.
‘De vuurstrijders van 9 trainen graag op de obstakels om zo te wennen aan elke situatie’ zei Sandra. ‘De strijders zijn erg gedisciplineerd, maar ze zijn tegelijkertijd ook de reden waarom wij het vuurtuig door het ijsvolk genoemd worden. Net zoals district 1 en 3 trouwens’ zei ze er lachend achteraan.
‘Hoezo dan?’ vroeg ik.
‘Aangezien we nogal van ruig trainen houden en daar kleden we ons ook op’ zei Sandra.
‘Weet je hoe de leider van district 9 eruit ziet?’ vroeg ik.
‘Ik weet dat het in ieder geval een donkere man is’ zei ze. ‘Maar die informatie is niet zo nuttig aangezien de meeste vuurstrijders hier een donkere huidskleur hebben’.
Op dat moment gilde Sarah en duwde ze ons beide naar beneden en creëerde een muur van vuur.
Ik keek over mijn schouder en zag Juliette met een paar ijswachters achter ons staan.
‘Ach wat gezellig’ zei Juliette. ‘De vuurprinsesjes samen met de ster’.
‘Ga jij de leider van 9 maar zoeken’ fluisterde Sandra. ‘Wij rekenen wel met dat kreng af’.
‘Nee, we vechten met z’n drieën’ zei ik.
‘Die tijd hebben we niet Fabian’ zei Sandra.
‘Ik vecht wel tegen Juliette’ zei ik vervolgens.
‘Dan gaan wij de leider zoeken van 9’ zei Sandra.
Ik wilde nog protesteren om ervoor te zorgen dat ze bij mij zouden blijven, maar de eerste ijsstralen vlogen op ons af, dus ik kon niets anders doen dan de vuurprinsessen te laten gaan.
Ik stond op en keek Juliette aan.
‘Wordt jij nooit moe van jezelf Juliette?’ vroeg ik.
‘Nee, want ik ben gewoon geweldig en jij bent zo meteen dood’.
Juliette haalde een rood zakje uit haar zak en haalde er wat sterrenstof uit.
Sandra en Sarah waren inmiddels al weg, wat betekende dat ik het in mijn eentje op moest nemen tegen Juliette.
‘Daar schrik je wel een beetje van hè?’ vroeg Juliette op een kinderachtig toontje.
Ik negeerde haar opmerking en liet licht ontsnappen uit mijn handpalmen, wat ik vervolgens afschoot naar haar.
Het was een nieuwe techniek die Nivada mij gisteren had geleerd.
In plaats van een krachtige golf van licht af te vuren, kon ik nu ook specifiekere lichtstralen afvuren.
De ijswachters achter Juliette kwamen in actie en offerden zichzelf op voor hun prinses.
Alle 8 vielen ze verblind en verbrand neer en ongeveer de helft stopte met ademhalen.
‘Och wat aandoenlijk’ zei ik sarcastisch.
Juliette sprong op mij af en gooide een hand sterrenstof naar me toe.
Ik vloog de lucht in en ontweek de stof om vervolgens mijn boemerang naar Juliette te gooien.
Juliette was net te laat om mijn aanval te ontwijken en de boemerang maakte een diepe snee in haar wang.
Haar gezicht zat direct vol met bloed en ik maakte het af met een lichtgolf, waardoor ze naar de andere kant van het district werd geschoten.
Ik draaide me om en zag dat ik voor de rest niet meer werd aangevallen.
En toen hoorde ik een harde gil, waarin ik direct de stem van Sandra herkende.