De jurk

"Wat is er pap?" vroeg Roos geschrokken. "Waarom huil je?"
Oma Bettie legde een arm om Roos heen. "Jeffrey, vertel het haar maar. Je wilt toch niet dat je dochter zonder jurk naar het bal gaat?"
Jeffrey zuchtte en haalde diep adem.
Roos keek van haar oma naar haar verdrietige vader. Wat was hier aan de hand?
"Ik weet nog toen ik op de middelbare school zat, en naar het kerstbal ging met Ellie, je moeder," zei Jeffrey. Zijn onderlip trilde.
Roos vond het moeilijk om haar vader zo te zien. Ze slikte.
"Ellie was zo mooi! Ze was het mooiste meisjes van het kerstbal! Met de allemooiste jurk. Een lichtblauwe met prachtige zilveren steentjes. Haar ogen straalden en haar haar zat ook zo mooi. Het was ook de eerste keer dat ik haar op hakken zag lopen. We werden die avond uitgeroepen tot koning en koningin van het bal! Ik zal die avond nooit vergeten. Wij zaten toen ook in de tweede klas, net als jij Roos..."
Roos liet haar oma los, liep naar haar vader toe en omhelsde hem.
Jeffrey gaf haar een kus. Oma Bettie glimlachtte.
Jeffrey liet Roos los. Zonder woorden liep hij de kamer uit. Hij wenkte Roos en oma. Roos liep samen met haar oma, nieuwsgierig achter haar vader aan. Ze liepen naar Jeffrey's slaapkamer toe. Ze stonden stil voor de kledingkast. Het was een hele grote kast. Geen inloopkast zoals Roos nu op haar kamer had, maar een gewone kast.
Jeffrey begon ineens zenuwachtig te lachen. "Zelfs hierin zou niet alle kleding van je moeder passen."
Roos en oma lachtten ook.
Jeffrey schoof de kast open, en pakte een van de hangers vast. Aan de hanger hing de mooiste jurk, die Roos ooit gezien had! Roos haar adem stokte in haar keel. Dit moest de jurk zijn waar haar vader het net over had! Dat kon niet anders! Roos blikte naar de foto die op het nachtkastje van haar vader stond. Hij en mama hadden die foto overal al mee naartoe gesleurd. Ze hadden die foto altijd bij.
Op de foto stonden Jeffrey en Ellie toen ze nog maar veertien jaar waren. De foto is gemaakt op het kerstbal. Ellie draagt de jurk die aan de hanger hangt.
Roos hoeft niet drie keer te raden wat de bedoeling is. Ze mag de oude jurk van haar moeder dragen!
Roos moest even slikken. Ze wist niet of ze het op het kerstbal dan wel droog kon houden.
"Probeer hem eens aan, lieverd," zei oma.
Roos pakte trillend de jurk van haar vader aan en liep de kamer uit. Haar oma hielp haar de jurk aantrekken.
Toen dat gebeurd was, pakte Roos de hand van haar oma vast. Die lachtte bemoedigend naar haar.
Hand in hand met haar oma stapte ze de kamer weer in. Haar vader kreeg zo'n beetje een beroerte toen hij zijn dochter in de oude jurk van zijn overleden vrouw zag. "Wat mooi!" riep hij met overslaande stem van verdriet.
Roos liet de hand van haar oma los en vloog naar haar vader. Hij drukte haar stevig tegen zich aan.
Met tranen in zijn ogen fluisterde hij; "Je lijkt precies op haar..."