101.
Ik hoorde de regen op het dak tikken, ik keek even omhoog en sloot daarna mijn ogen weer. Ik werd door elkaar heen geschud. Ik opende mijn ogen en voelde mijn lippen op mijn wang branden. Dit zou de laatste dag zijn voor dat Bill naar de kliniek zou gaan. Waarom hij mij een kus op mijn wang gaf vroeg ik mij nog af. Hij zag mij verbaasd kijken. ‘Kom op! Het is de laatste dag en dan zie je mij lang niet, tijd samen door brengen zou ik fijn vinden! Tom is in het ziekenhuis en loopt niet weg zonder jou.’ Dat laatste betwijfelde ik dan weer. Ik wuifde hem weg. Vragend keek hij mij aan. ‘Waarom moet ik weg?’ Hij wist heel goed waarom hij weg moest. Hij stond al grijnzend in de deurpost. ‘Als je nu niet weg gaat, dan ga ik niet met je mee, hoor!’ Een korte glimlach kon er vanaf en hij liep naar beneden.
Bill point of view
Grijnzend staarde ik haar, ik bleef staan tot dat ze mij zou wegsturen. Dat duurde niet erg lang. Ik moest wel weg lopen, anders moest ik vandaag alleen door brengen en zal alles mis gaan. Misschien moet ik toch maar als vrienden met haar om gaan. Zo te zien zit er geen relatie meer in aangezien ik haar daar met Tom zag in het ziekenhuis. Ook al hebben ze geen relatie zo ver ik weet, tenminste.
Audrey point of view
Mijn gedachte, alles wees naar Tom toe. Een relatie hadden we niet, maar zijn lippen hadden die van mij gevonden. Ik was zo blij toen hij weer bij was en plotseling achter mij stond! Rustig liep ik naar beneden, ik had Bill namelijk beloofd om wat met hem te ondernemen, omdat dit zijn laatste dag is voor hij naar de kliniek gaat. Al snel zag ik Bill zijn hoofd, rustig was hij tv aan het kijken alsof er niets aan de hand was. Ik wist wel zeker dat er iets in hem om ging.
Reageer (1)
Mooi geschreven weer!
1 decennium geledenGa je snel weer verder?