*Amber*

Daar zat ik dat. Die Tom was zomaar in het niets weg komt me zeggen dat ik een vampierjager ben en nu ... Nu zit ik hier. "Heey Tooom kom terug" roep ik door het huis "ik beveel het je kom terug" roep ik nog luider. Aangezien dat hij wist van Wendy's verdwijning vertrouwde ik hem een beetje maar het kon ook een grap zijn. Ik wist het niet. En dan dat mes dat ik met mijn ogen dicht kon vangen. Ik zet me neer en denk terug aan dat moment. Ik consentreer me heel goed.
Ik heriner me dat ik hoorde dat het mes op me af kwam en aan het gehoor hem vangde. Oke ik moet de stad ik.
Vlug deed ik mijn schoenen en en liep naar het park. Veel mensen spelen daar met de hond en dat was een goede manier om mijn gehoor weer te testen.
Ik sluit mijn ogen en hoor de mensen om me heen. Ik hoor hoe een man een bal weggooit voor de hond. Ik hoor hoe die bal achter men rug gaat en draai me om strek mijn arm en open mijn ogen weer. Ik had de bal in mijn handen. Hoe dat ik dit niet erder heb ondekt.
Ik stap verder en zie een heel hoog hek. Als mijn gehoor nu veel beter is mijn kracht dan ook? Ik neem een aanloop en klim mezelf op het hek. Normaal zou ik pijn afzien maar nu ben ik heel lenig en vlug boven. Als ik boven ben kijk ik naar beneden.
Zou ik naar beneden springen zonder me te bezeren. Ik twijfel en spring naar beneden. Ik tuimel over mijn hoofd heen en voel dat ik mijn been bezeert heb.
Ik hoor iemand in zijn handen klappen en kijk voor me uit het was Tom. "Nog veel oefenen meid en het komt goed" lacht hij

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen