Gevecht in de trein?

Zware voetstappen kwamen na twee uur rijden dichterbij, en de glazen coupédeur sloeg open. "Malfoy, wat doe je bij Lynn? En wat doe je met die vlooienbaal hier? Dat is een Dreuzeldier hoor!" Ron stond in de opening. Draco keek hem glazig aan, negeerde de laatste vraag, veegde de slaap uit zijn ogen en sprong omhoog. "Zitten, mag het?" Iets in zijn gezicht veranderde in het geen wat Lynn altijd van hem verwacht had: de woede uit de boeken.. "Blijf gewoon uit haar buurt!" Ron trok zijn stok, mompelde een spreuk maar Draco blokkeerde hem.
"Ron, stop. Draco, jij ook!" smeekte Lynn en ze ging tussen beide staan.
Draco lachtte schamper. "En ik moet luisteren naar een Dreuzeltelg als jou?"
"Ja, dat moet je." Demonstratief liep ze naar de blonde jongen toe en probeerde de stok uit zijn handen te trekken. Hij keek woedend op haar neer.
"Geef dat ding hier, verdomme!" riep Lynn, nu even boos als Draco. Ze greep uit reflex haar eigen toverstok en bulderde: "EXPELLIARMUS!"
Draco's stok snelde naar haar hand toe en ze ving hem behendig op.
"Geef dat ding hier!" Draco leek plots ontzettend kwetsbaar. Zijn schouders hingen naar beneden en zijn sluike haar viel voor zijn ogen.
'Beloof dat je Ron met rust laat."
"Als hij normaal doet." snauwde hij weer op zijn eigen, botte manier.
"Als jij ook normaal doet."
"Ja, oke. Geef nu mijn stok."
Langzaam liep Lynn naar hem toe en duwde de stok in zijn handen. Ze hield haar eigen stok in de aanslag, en zag dat Ron dat ook deed. Tot hun verrassing stopte Draco zijn stok in zijn gewaad. "Ga weg, Weasley. En Lynn, doe je gewaad aan. Je stinkt in die gore Dreuzelkleren."
Ron keek Lynn vragend aan, en die knikte. Hij liep weg.
Lynn nam weer plaats op de banken, en trok haar zijden gewaad aan: er stond nog geen afdelingslogo op.
In welke afdeling zou ze terecht komen? Ze hoopte Griffoendor, maar eigenlijk zou ze Zwadderich ook niet erg vinden. Eerst leek het haar vreselijk, maar ze had best wel medelijden met Draco. Natuurlijk, hij was slecht. En hij is een pest-eikel, maar.. moet je mensen geen tweede kans geven?
En zijn vader zat in Azkaban. Was dat geen tovenaarsgevangenis? Arme vader..
"Zo, dus je bent vriendjes met Bloedverraders en Modderbloedjes?" Draco's gemene gegrinnik schrikte haar op uit haar gedachten.
"Praat niet zo over ze," zei Lynn zacht.
"Jij je zin. Maar je bent dus vriendjes met lieve Wemel, super aardige Potter en absoluut geen betweter Griffel?"
"Ja. En laat me nu met rust." zei Lynn iets harder. Ze stond op, greep de uilenkooi en haar hutkoffer, en liep de Coupé uit.
Ze zou wel gewoon een beetje duwen in de coupé van Ron.