Part Eleven

‘Wat was dat?’ vroeg Naomi toen ze mij had meegetrokken naar de wc en ik keek haar vragend aan. ‘Waarom was je met Tonny buiten? Ik zag het wel’ zei ze sarcastisch en ik bekeek mijzelf in de spiegel. ‘Niks bijzonders. Mijn ex viel mij lastig en Tonny kwam mij helpen’ probeerde ik zo onverschillig mogelijk te mompelen, voordat Naomi er op in kon gaan trok ik haar weer mee de drukke met harde muziek de club binnen en vervolgde onze weg naar de –jongens-. Ik voegde mij bij het groepje van Stef samen met Naomi en was voor even mijn ex drama vergeten.

‘Hoi Megan, je spreekt met Kim van de receptie van het Maasgebouw. Er staan hier spelers die hun uitlooptraining willen doen, maar er is niemand met een sleutel en omdat jij de enige bent die je telefoon opneemt.. Zou je alsjeblieft zo snel mogelijk langs kunnen komen? Stef en Naomi nemen hun telefoon niet op’ ik keek ondertussen op de wekkerradio die net de 8 uur aantikte. Ik zuchtte diep en liet Kim weten dat ik zo snel mogelijk langs zou komen. Het was laat geworden vannacht, veels te laat om nu op dit tijdstip wakker te worden. Om precies te zijn, lag ik om 5 uur goed en wel in mijn bed. Nu rolde ik zo snel mogelijk mijn bed uit, trok snel een spijkerbroek aan met een dikke trui eroverheen. Mijn haar plaatste ik in een knot bovenop mijn hoofd en plaatste mijn bril op mijn neus. Ik slofte mijn slaapkamer uit en keek de slaapkamer in van mijn vader die op de Zondagmorgen nog in een diepe slaap lag. Met mijn handtas aan mijn arm trok ik mijn Uggs aan en pakte mijn sleutels van mijn Mini Cooper om mijn weg te maken naar de Kuip.

‘Pf. Kim’ zuchtte ik vermoeid en ze trok haar wenkbrauwen op en schudde haar hoofd en wenkte naar de deur waar een stuk of tien spelers stonden. ‘Ze beginnen hun geduld te verliezen’ mompelde ze en toen lachte ze. ‘Jij bent echt net je bed uit gerold hé’ lachte ze en bekeek mij van top tot teen. ‘Hé ik was blij dat ik uit kon slapen, maar daar had je Kim’ zei ik sarcastisch. ‘Wil je even meelopen?’ vroeg ik twijfelend aan Kim en ze knikte. ‘Natuurlijk’ ze stond op vanachter de balie en liep samen met mij naar de spelersgroep die mij allemaal donker aankeken. ‘No hard feelings guys’ mompelde ik vermoeid en liep voor ze richting de kleedkamer. ‘Lange nacht gehad?’ hoorde ik er eentje roepen en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Was jij niet vannacht ook uit?’ hij schudde zijn hoofd en bedacht mij toen inderdaad dat hij er niet bij was. Uiteindelijk stonden we bij de kleedkamer, opende de deur en bekeek de spelers die vrijwillig kwamen trainen, waaronder Tonny die mij onzeker aankeek. Toen de laatste speler was aangekomen in de kleedkamer liep ik met Kim terug voor een kopje koffie die daarna weer hard aan het werk moest en druk was met telefoontjes. Omdat het vroege ochtendzonnetje doorkwam, wenkte ik naar Kim dat ik mijn kopje koffie buiten zou opdrinken en liep de Kuip binnen. Het mooiste stadion met het grootste supportersveld van heel Nederland. Ik nam plaats op een van de stoeltjes en bekeek het mooie groene gras. De herinneringen van vroeger kwamen boven drijven. Dat ik samen als klein meisje met mijn vader aan mijn hand in het stadion zat. Toen al meelevend met het elftal die negentig minuten lang werd aangemoedigd. Mijn iPhone trilde in mijn broekzak en zag Naomi erop staan. ‘Leef je nog?’ nam ik de telefoon verveeld op. ‘Ik zag dat Kim mij drie keer had gebeld’ klonk een brakke Naomi door de telefoon. ‘Ja, ik werd er wakker van, dus ik zit nu in de Kuip’ ik kon een gaap nog net onderdrukken. ‘Moet jij morgen ook werken met de bekerwedstrijd?’ ik kon mij herinneren dat Kim mij daarover had verteld en knikte. ‘Ik ben morgen weer van de partij! Dus ik spreek je morgen over alle details met Stef. Ik geniet nu nog even van de Kuip. Tot morgen Naom!’ zei ik gemeend. Ik hoorde Naomi nog gedag zeggen en borgde mijn iPhone weer in mijn broekzak en nam een slok van de versgezette koffie.

Terwijl ik diep in gedachten zat over Harry Styles, omdat die jongen té knap is voor de samenleving besloot ik na een dik halfuur hier te hebben gezeten mijn weg weer terug naar huis te maken. Ik veegde het onzichtbare stof van mijn broek af en liep de grote tunnel weer in richting de receptie waar mijn auto stond. Ik keek de kleedkamer in en zag alleen Tonny starend voor zich uit op het bankje zitten, terwijl naast hem Stefan druk bezig was met zijn haren. ‘Megan!’ riep Stefan enthousiast, terwijl ik eigenlijk snel wegwilde liep ik naar de kleedkamer en trok Stefan mij dicht tegen zich aan waar ik raar van opkeek. ‘Hebben die andere het al opgegeven?’ vroeg ik vragend aan Stefan die wees naar de parkeerplaats. ‘Zij hebben net hun weg gemaakt naar huis’ legde Stefan uit en ik knikte. Het werd net een beetje ongemakkelijk toen de mobiel van Stefan afging en hij zich excuseerde om op te nemen en daar stond ik dan alleen met die Tonny in de kleedkamer. ‘Het spijt me van mijn ex drama gisteren’ mompelde ik en Tonny keek op. ‘Ik heb er niet veel van meegekregen’ zei hij zacht en hij klopte op het stoeltje naast hem zodat ik plaats kon nemen. Het zwarte pak viel mij op en bekeek Tonny. ‘Altijd zo netjes?’ vroeg ik vragend en hij schudde met een grijns zijn hoofd. ‘Mijn zus gaat morgen trouwen, heb het pak net opgehaald’ legde hij uit. ‘En mijn vriendin is net vreemd gegaan, dus ik moet morgen alleen, terwijl mijn zus en heel mijn familie verwacht dat ik een meisje meeneem, want dat hoort in onze familie’ ik hoorde de stress in zijn stem. ‘Nou, hoor je het Megan, wat heb je morgen te doen?’ kwam Stefan weer binnen en ik keek hem met grote ogen aan. ‘Nou?’ vroeg Stefan en ik schudde mijn hoofd. ‘Tonny vindt wel iemand anders’ antwoordde ik en keek Stefan weer aan. ‘Nou, Ton. Neem haar mee joh, zo heb je tenminste iemand’ hij gaf een klopje op zijn schouder en Tonny keek mij vertwijfelend aan. ‘Dat is dan geregeld’ mompelde Stefan vrolijk en een diepe nu al gestreste zucht verliet mijn lichaam.