De deur gaat langzaam dicht.
Tranen laten zichzelf naar beneden stromen, zonder dat er echt een logische verklaring voor is.
Mijn hart dat nog steeds bonkt, maar niet langer meer voor jou.
Je zei tegen mij dat het beter zou zijn.
Ik weet het niet, ik weet het echt niet,
waarom de wereld ingestort lijkt te zijn.

Jouw stem die tegen mij fluisterde,
jouw stem die zorgde dat alles beter leek te zijn.
Nu is het anders, nu is echt anders.
Ik weet niet waarom, waarom?
Ik weet niet hoe ik dit mezelf heb aangedaan.
Alle hoop lijkt vervlogen te zijn.

De herinneringen aan jou, lijken de kilte in mijn hoofd alleen maar erger te maken.
Alle leuke herinneringen lijken gewoon weg te worden geduwd, door jou.
Misschien is het niet de bedoeling geweest.
Maar het meisje wat ik was lijkt vervlogen, weggevaagd.
Alsof een orkaan mijn hoofd is binnengedrongen en een spoor van verwoesting achterliet.
Nu ben ik niets, niets meer dan een herinneringen aan jou.

Dit gedicht werd geschreven door louisharry.

Het thema voor deze maand is 'Een Nieuw Begin'.
Minimumvereisten: minimaal 15 regels en 3 strofen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen