O99.
Audrey point of view
Ik voelde mij duizelig en zwak en probeerde recht op te blijven staan. Mijn hoofd bleef maar hangen bij Tom en hoe het met hem zou gaan. Ik ging even zitten, ik was gelukkig weg van zijn broer. Ik hoor zijn woorden nog door mijn hoofd heen. ‘Misschien moet ik maar de tour afblazen en dan gaan wij meer tijd doorbrengen.’ Ik begin te walgen van mijn eigen ex-vriend. Daar zat ik dan met mijn Starbucks koffie in mijn handen. Koffie drink ik als mijn tranen beginnen te lopen.
Ik wil elke seconde bij hem zijn, maar ik wordt tegen gehouden. ‘Blijf van me af, ik wil dit niet! Ik wil Tom en ik hou van hem, begrijp dat dan!’ Boos keek ik hem aan. ‘Wij passen perfect bij elkaar, wat is trouwens het probleem? We zijn een tweeling, bijna het zelfde en we lijken nog op elkaar ook.’ Boos keek ik hem aan. ‘Alleen jammer dat jij het hatelijke deel qua innerlijk hebt.’ Ik was woedend. Hij drukte zijn lippen op die van mij en ik kon niets hij hield mij stevig vast. Hij liet mij los en ik keek in de ogen van Tom. Mijn tranen liepen, mijn hart begon hevig te kloppen en ik begon te trillen.
- 1 week later -
Ik stapte in mijn auto en al snel was ik bij het ziekenhuis. Weer werd ik verblind door de lichten, het zou niet veranderen denk ik. Ik liep naar de kamer waar hij lag en hij was verdwenen. Zijn spullen waren, zijn bed was leeg en het belangrijkste waar was hij?
Ik voelde mij duizelig en zwak en probeerde recht op te blijven staan. Mijn hoofd bleef maar hangen bij Tom en hoe het met hem zou gaan. Ik ging even zitten, ik was gelukkig weg van zijn broer. Ik hoor zijn woorden nog door mijn hoofd heen. ‘Misschien moet ik maar de tour afblazen en dan gaan wij meer tijd doorbrengen.’ Ik begin te walgen van mijn eigen ex-vriend. Daar zat ik dan met mijn Starbucks koffie in mijn handen. Koffie drink ik als mijn tranen beginnen te lopen.
Ik wil elke seconde bij hem zijn, maar ik wordt tegen gehouden. ‘Blijf van me af, ik wil dit niet! Ik wil Tom en ik hou van hem, begrijp dat dan!’ Boos keek ik hem aan. ‘Wij passen perfect bij elkaar, wat is trouwens het probleem? We zijn een tweeling, bijna het zelfde en we lijken nog op elkaar ook.’ Boos keek ik hem aan. ‘Alleen jammer dat jij het hatelijke deel qua innerlijk hebt.’ Ik was woedend. Hij drukte zijn lippen op die van mij en ik kon niets hij hield mij stevig vast. Hij liet mij los en ik keek in de ogen van Tom. Mijn tranen liepen, mijn hart begon hevig te kloppen en ik begon te trillen.
- 1 week later -
Ik stapte in mijn auto en al snel was ik bij het ziekenhuis. Weer werd ik verblind door de lichten, het zou niet veranderen denk ik. Ik liep naar de kamer waar hij lag en hij was verdwenen. Zijn spullen waren, zijn bed was leeg en het belangrijkste waar was hij?
Reageer (1)
Waar is Tom gebleven?
1 decennium geledenGa je snel weer verder?