- Mudbloods ontwapenen :o

"Euhm, waar zullen we beginnen. Harry zou zeggen, Expelliarmus, maar ik geef toe dat ik daar af en toe een beetje in faal."
Ron bekeek Lynn aarzelend. "Dan leer ik die wel op school, toch?" zei die geruststellend, maar hij schudde zijn hoofd.
"Nee, nee. Zweinstein leert je vooral spreuken waar je niks aan hebt. Maar Expelliarmus is een handige, simpele spreuk. Ik zal het wel proberen, GINNY KOM HIER!"
Het roodharige meisje kwam langzaam aanlopen. "Wat nou weer?" vroeg ze geërgerd.
"Ga staan, ik moet even Expelliarmus demonstreren." Bij het woordje 'demonstreren' wees hij op Lynn.
Ginny keek Ron schamper aan en grinnikte. "Mooi niet, dappere jongen. Ga jij maar staan!" Ze glimlachte even naar Lynn, wees toen haar toverstok bliksemsnel op Ron en riep "EXPELLIARMUS!" Ron's stok vloog in haar hand en zelf werd hij tegen de grond gedrukt door de kracht van de spreuk.
"Dat is dus ontwapenen, Lynn. Maar nu deed ik me extra slap voor natuurlijk." Hij werd een beetje rood toen hij omhoog krabbelde.
Lynn keek hem een lange tijd ongelovig aan, maar pakte toen haar toverstok uit haar zak. "O-op wie moet ik dat oefenen?" vroeg ze. Ron dacht even na. "Wacht, ik ben zo terug!" Hij draaide zich om en rende naar binnen.
Nog geen drie minuten later kwam hij terug met een tegenstribbelend meisje. "Dit is Hermelien, ze stelt zich graag op als proefkonijn."
Hij lachte, maar Hermelien deed niet mee. "Dat is barbaars, Ron. Je leert een meisje niet ontwapenen als haar eerste spreuk!"
"Kom op, stel je niet zo aan. Haar spreuken zijn toch niet krachtig."
Stil bekeek Lynn het tafereel wat plaats vond. Ze knikte braaf als haar iets gevraagd werd.
Na een hele tijd discussiëren, nam Hermelien voor haar plaats. "Nou, probeer het maar, Lynn." Haar stem klonk zacht en vriendelijk, in plaats van de boze stem van zo net. Lynn keek aarzelend van Ron naar Hermelien, maar die knikte. "Doe maar, het is niet erg."
Bibberend klemde Lynn haar hand nog wat steviger om de stok. "E-expelliarmus!" riep ze, maar er gebeurde niks. "De batterijen zijn op.." mompelde ze in zich zelf. Maar na een aanmoedigend knikje van Ginny, richtte ze de stok nogmaals. Het gaf haar kracht. "Expelliarmus!" De stok vloog in een snel tempo naar haar hand, en ze greep hem, wat verbaasd, vast. "Was dat de bedoeling?"
Hermelien knikte blij. "Ja! Maar, euh.. Mag ik nu me stok terug?" vroeg ze toen Lynn's vingers stevig om de stok heen bleven zitten.
"Oh, euh. Ja, natuurlijk!" Snel duwde ze de stok in Hermeliens hand. "Wauw, ik heb getoverd... Wat is de volgende les?" zei ze toen opgewonden.
"Euhm.. Laten we eerst Expelliarmus oefenen. En als je dat geheel onder de knie hebt, is deze week wel om. Helaas Pindakaas, maar dan moet je het doen met de spreuken die je op Zweinstein leert."
Lynn keek bedroefd.
"Maaaaaaaar, als je heel lief bent wil ik je het Duelleren wel leren." Ron grijnsde.