Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 104

Opeens werd je gebeld waardoor je snel je gsm pakte. ‘TOM’ stond er in grote letters op. Je nam snel op en hoorde Tom in paniek jou naam zeggen. Jij: “Schat rustig wat is er?” Tom: “Waar ben je?” Jij: “In het park, ik had een papiertje achtergelaten.” Tom: “Welk papiertje?” Jij: “Dat papiertje dat naast je telefoon lag.” Je hoorde Tom wat mompelen door de telefoon en toen hoorde je een luide ‘AHA’. Jij: “Ik hoor dat je het gevonden hebt?” Je zei het al lachend. Het was ook weer iets typisch voor hem. Tom: “Jep, het was onder het bed gevallen.” Je rolde eens met je ogen. Tom: “Nou oké dan, wanneer kom je terug? Ik ga elk moment vertrekken naar de studio.” Jij: “Maak je maar geen zorgen, ik zit bij de rest en ik heb de sleutel bij.” Andrew: “Wij zullen haar wel beschermen!” Je wreef over je oren aangezien hij het recht tegen jou oor had geroepen. Jij: “Auw moest dat zo luid en dan nog eens tegen mijn oor?” Je keek hem beschuldigend aan maar hij haalde onschuldig zijn schouders op. Tom: “Zeg maar dat ik hem er aan houdt.” Jij: “Zal ik doen.” Tom: “Ik moet vertrekken liefje, tot straks en ik hou van jou.” Jij: “Ik hou ook van jou.” Je legde af en keek naar Andrew en Jeffrey die tegen elkaar bezig waren. Jeffrey: “Nee ik hou meer van jou!” Andrew: “Nee ik hou meer van jou!” Waarna ze elkaar knuffelden. Je sloeg je hand voor je voorhoofd. Knetter, allebei. Justin gaf ze allebei een klap op hun achterhoofd waardoor ze hem verontwaardigd aankeken. Jeffrey: “Oh je bent gewoon jaloers op ons, maar ik hou ook van jou!” Hij gaf Justin een knuffel, die hem al lachend probeerde weg te duwen. Na een tijdje was Justin bevrijdt uit de omhelzing waarna hij naast jou terug neer plofte. Justin: “Lang geleden dat we hier zaten.” Jij: “Inderdaad, die goede oude tijd.” Andrew: “Je klinkt als een oudje nu.” Herhaalde hij je woorden van het telefoongesprek van eerder. Jij: “Wel dit oudje gaat dan toch redbull halen en iets om te eten. Ik sterf namelijk van de honger.” Jeffrey: “Nee, niet doodgaan, blijf bij ons!” Riep hij dramatisch waardoor iedereen lachte. Je stond recht van de bank net als Sam en Annelies die met je mee zouden gaan. Andrew: “Neem voor mij ook redbull mee!” Jeffrey: “Ja en iets lekkers!” Jij: “jaja.” Jullie wandelden op jullie gemak naar de supermarkt toe en liepen naar binnen. Je nam een aantal blikken redbull en een fles cola. Ook Sam en Annelies hadden een aantal blikken redbull vast. Annelies: “Hadden we niet beter een mandje genomen?” Jij: “Misschien maar moeilijk gaat ook.” Sam haalde enkel haar schouders op en liep al door naar de volgende halte: de snoepafdeling. Jij: “Volgende keer mogen de jongens gaan.” Annelies: “Klinkt als een goed idee.” Jullie volgden Sam en je nam daar een zak chips en een pak tuc-koekjes. Hmmm, lekker. Sam: “Nog iets nodig?” Jij: “Oh ja, ik ga nog een croissantje meedoen, ik heb nog niks gegeten dus.” Annelies: “Ongezonde.” Sam: “Typisch.” Jij: “Sam, je eet zelf nooit s ’morgens, dat is nog slechter als mij.” Sam: “Ow ja.” Je schudde lachend je hoofd dumpte je spullen in de armen van Sam en Annelies die protesteerden waarna je een croissant nam en in een zakje stak. Voorzichtig nam je alles weer over. Jij: “Nu kunnen we naar de kassa gaan.” Jullie stonden aan te schuiven aan de kassa, maar lag het soms aan jou of stonden er mensen naar je te kijken? Een meisje dat voor je stond keek van haar tijdschrift naar jou en weer terug. Haar ogen werden groter waardoor je toch wel nieuwsgierig werd. Meisje: “Excuseer me, mag ik iets vragen?” Ze vroeg het met een trillende stem maar toch hoorde je de opwinding doorklinken. Jij: “Ehm tuurlijk.” Je legde al de spullen met de rest op de lopende band, waarna jullie er een balkje tussen legde. Je keek haar afwachtend aan. Meisje: “Ben jij Demi Woods? Als in Tom’s vriendin?” Je keek het meisje verbaast aan. Dit was de eerste keer dat iemand jou had aangesproken op straat, oké in dit geval een winkel maar het was hetzelfde principe. Jij: “Ehm ja dat ben ik en wie ben jij?” Het meisje keek opgelucht maar toch zag je de opwinding in haar ogen. Meisje: “Oh my god, ik ben Alice. Zou ik een foto met je mogen?” Jij: “Ehm natuurlijk, maar de kassierster is een beetje ongeduldig.” Alice werd zo rood als een tomaat en draaide zich om naar de chagrijnige kassierster. Ze betaalde snel waarna de kassierster geïrriteerd mompelde. Zo die had haar dagje niet. Je betaalde snel de kassierster en nam de zak aan. Jij: “Als je even wacht op mijn 2 vriendinnen dan trekken ze buiten wel een foto van ons.” Alice kreeg een grote lach op haar gezicht en knikte enthousiast.