O93.
Vragend werd ik door beide aangekeken. Ik had dit niet verwacht. Ze bleven mij aanstaren en ik was nog steeds in shock van wat er mij net verteld was. Dit kon niet waar zijn, kon hij echt zo egoïstisch zijn en denken dat ik zo naar hem terug zou gaan? 'Wat ga je doen Audrey?' Hij pakte mijn hand vast en ik trok mijn hand weer terug. 'Ik heb geen relatie met je broer, ik heb wel gevoelens voor hem.' Verwachtingsvol werd ik aangekeken.
'Ik kan geen keuze maken aangezien mijn hart maar bij een persoon ligt en dat zou ook zo blijven.' Tom keek naar beneden en Bill keek mij glimlachend aan. Hij kwam naar mij toe lopen en wilde mij omhelzen. Ik schoot naar achteren en hij had geen idee wat er gebeurde. Hij dacht dat hij mij had, hij had het bij het verkeerde eind. Ik liep naar Tom toe. 'Ik wil je even wat uitleggen Tom.' Hij knikte even. 'Zegt dit niet genoeg? Je hebt gevoelens voor hem. Het is duidelijk genoeg.' Glimlachend keek ik hem aan. 'Nee, ik heb gevoelens voor jou.' Zijn gezicht klaarde op en hij knuffelde mij. Aan zijn gezicht te zien was hij ontzettend opgelucht.
Het duurde niet veel langer tot dat ik de spanningen genoeg vond. 'Ik ga weg, deze spanningen vind ik niets.' Ik liet ze beide achter en ik liep verder. Niet veel later was ik omgekleed en weer in de hotelkamer. 'Doe open alsjeblieft?' Ik hoorde geklop op de deur, het maakte mij wakker. 'Je maakt me wakker.' Gapend en al liep ik naar de deur toe. 'Oh, jij.' Daar stond Bill. Ik drukte de deur weer dicht. Kon hij mij nooit met rust laten. Ik bleef bij de deur zitten wachtend tot hij zou gaan. Hij bleef kloppen en roepen. De anderen zullen we last gehad hebben van hem. Na een aantal minuten werd het te veel. 'Donder nou eens op!' Ik wilde de deur dicht gooien. Ik keek recht in de ogen van Tom. 'Uhm, je broertje stond net hier.' Hij knikte.
Reageer (1)
Oops... tegen de verkeerde!
1 decennium geledenDeze had ik niet zien aankomen maar het is de juiste keuze.
Ben erg benieuwd hoe het verder gaat...