Season 4 Chapter 22

Sandra

De trainingen van de element-loze strijders ging beter dan verwacht.
Vera, Liam, Fabian en Melodie hadden sterke strijders gestuurd die met steeds grotere groepen naar ons toe kwamen.
Ik liep samen met mijn nichtje Sarah en Gaby door district 5.
‘Ik denk dat we binnenkort plannen moeten maken om district 6 over te nemen’ zei ik. ‘We zijn al flink wat sterker geworden sinds we het leger van 8 en 5 aan onze kant hebben’.
‘Dat lijkt me een goed idee’ zei Gaby. ‘District 6 is een smederij district, dus daar zijn ook wapens in overvloed voor de element-loze strijders’.
Op dat moment hoorde ik dat alle mensen stil werden en we draaiden ons om.
Vera, Liam en Melodie kwamen met een grote groep element-loze strijders aangelopen, maar mij viel op wat iedereen op viel. Fabian was er niet bij.
Maltras liep samen met Sebastian, Jersey en Conrad op de groep af en wij deden hetzelfde.
‘Waar is Fabian?’ vroeg Maltras.
Vera haalde een briefje uit haar zak en overhandigde het aan mijn vader.
‘Waar is hij nu weer mee bezig?’ vroeg Maltras.
‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ik.
‘Fabian heeft Vera, Liam en Melodie verlaten voor een andere missie. Hij komt hierheen als hij daarmee klaar is’.
‘Verdomme’ vloekte Sebastian. ‘Jullie zouden op hem letten!’
‘Wisten wij veel dat hij ertussen uit zou sneaken midden in de nacht’ zei Melodie.
‘Niet om het een of het ander’ zei Gaby. ‘Maar we moeten de ster gewoon vertrouwen. Daarbij zitten we al veel te lang in dit district en 6 wacht op ons om hen te bevrijden. Hoe langer wij wachten met districten over nemen, hoe meer versterking het ijsvolk kan sturen naar de districten’.
‘Gaby heeft gelijk’ zei Jersey. ‘We moeten vandaag nog naar 6’.
‘Ik blijf hier om Fabian op te wachten’ zei Sebastian.
‘Prima’ zei Maltras. ‘Gaby, Conrad, Jersey, verzamel jullie legers’.
De drie leiders knikten en liepen vervolgens weg.
‘Fabian jonge, wat ben je toch allemaal aan het doen’ zei Maltras.

Fabian

‘Een leger van wolven?’ vroeg ik met grote ogen toen ik de wolven bekeek.
‘Ja inderdaad’ zei Sergio. ‘Ik ben de beschermer van Cornelius’ City en de wolven staan onder leiding van mij. Heel het verhaal zal ik je nog wel vertellen, maar de dimlichten gaan zo weer aan en dan worden de mensen van de stad weer wakker, inclusief Cornelius. We moeten nú gaan’.
‘Ster!’ riep de waarzegster ineens achter me. ‘Rood, pas op voor het rood!’
Sergio en Nivada waren al aan het rennen en in keek Margaery aan.
‘Fabian, luister niet naar dat gestoorde mens’ zei Nivada.
Ik draaide me om en rende achter de wolvenmassa aan.

‘Nu er een gapend gat in de muur zit, kunnen we makkelijk ontsnappen’ zei Sergio. ‘Met een klein beetje geweld dan’.
Sergio blies op zijn vingers en steeds meer wolven sloten zich aan bij de groep.
‘Hoeveel wolven zijn er in totaal?’ vroeg ik.
‘Ongeveer 100’ zei Sergio. ‘Ze zitten verspreid door heel de stad, maar ze voelen het aan wanneer ze moeten verzamelen, zoals nu’.
‘Deze stad zit vol met geheimen en raadsels voor de buitenwereld’ zei Nivada.
‘Ja dat heb ik in de gaten’ zei ik.
‘We zijn bijna bij het gapende gat’ zei Sergio. ‘Zolang het nog donker is, kunnen we ongezien ontsnappen. Misschien moeten we vechten tegen de wachters voor het gat, maar die kunnen we makkelijk aan’.
Op dat moment gingen de dimlichten aan en begonnen steeds meer mensen hun huizen uit te komen.
‘Shit!’ riepen Nivada en Sergio in koor.
‘Wat nu?’ vroeg ik.
‘Nu, gaan we er een leuk showtje van maken’ zei Sergio.
Nivada schoot in de lach en vloog de lucht in.
Ik draaide me om en zag dat er nu een hele kolonie wolven achter ons aanrende die trouw naar hun leider Sergio keken.
Nivada vloog naar het grote zwarte doek die het gat camoufleerde en trok het omhoog zodat het gat zichtbaar werd voor de mensen die niets vermoedend over de straten liepen.
Pas toen ik samen met Sergio en zijn wolven tevoorschijn kwam, trokken wij hun aandacht en stonden ze stil en staarden ze naar het gat in de muur.
De wachters keken geschrokken om en schoten pijlen af op Nivada.
Ik vloog de lucht in en ging naast Nivada zweven aangezien ik hun plannetje door had.
‘Ja beste inwoners van Cornelius’ City, dat ziet u goed!’ schreeuwde ik. ‘Het ijsvolk is een grote oorlog begonnen tegen de vuurdistricten en dit is daarvan een gevolg. Cornelius houdt jullie onwetend voor de grote problemen die zich afspelen in de buitenwereld’.
Ik stopte aangezien ik ineens het gezicht van Cornelius zag verschijnen die mij woedend aankeek.
‘Nivada, Sergio en zijn wolven en ik sluiten zich aan bij de vuurstrijders, om te strijden tegen het ijsvolk. En als u slim bent, doet u hetzelfde!’.
‘GRIJP ZE!’ schreeuwde Cornelius en verschillende wachters begonnen ons aan te vallen.
Sergio blies op zijn vingers en de wolven sprongen op de wachters af.
Ondertussen vlogen Nivada en ik door het gapende gat heen en waren we buiten de stad.
We bleven boven in de lucht wachten totdat we de eerste wolven het gat uit zagen komen, gevolgd door Sergio en een lange bruinharige jongen.
Achter hen werd een grote mensenmassa tegengehouden door de wachters en schoven te luiken in de muur open en verschenen er honderden bogen met getrokken pijlen.
Nivada en ik vlogen naar beneden en spreidden onze armen waardoor onze krachtige lichtgolf opvloog tegen de honderden afgeschoten pijlen.
De pijlen gingen op in het niets en vervolgens vlogen we richting Sergio en de bruinharige jongen, tilde hen op en vlogen hoger de lucht in, weg van de stad vol geheimen, gevolgd door 100 wolven.