Mijn gewone leventje:backstage

"I want to always be yours" Zong Halley voor de laatste keer in de spiegel, voor ze in de O2-arena zou staan. het zou te gek worden dat wist ze nu al, ja hoe kan het ook anders, niemand minder dan ZIJ, de beroemde Halley Lockwood zou daar vanavond staan en de hele zaal platspelen, ze zou iedereen verblinden met haar stem en alle jongensharten sneller doen slaan zodat ze voor haar in de rij zullen staan. zenuwen had ze niet, ze had al vaak opgetreden tenminste dat hield ze zichzelf voor, nee volgens haar was de crew enkel zenuwachtig. "Pff stelletje nietsnutten" lachte ze en ze liep met grote passen de enorme backstage- ruimte in waar ze zichzelf een glas frisdrank inschonk en zich op de lederen zitbank liet ploffen. "NOG 5 MINUTEN!" een stem schalde door de gangen, waarna een gezette, zwartharige vrouw met een klembord en een microfoon rond d'r oor de deur openzwaaide en op Halley afliep "ah Steffie hoe gaat het ermee?" vroeg ze poeslief, haar been liet ze nonchalant bungelen over de armleuning toen de vrouw niet antwoorde trok Halley een verveeld pruillipje "ik kom je zeggen dat je bijna op moet, ze keek op haar horloge "o jee nog maar een paar minuten voortmaken! met alle geweld trok ze Halley uit de fauteuil "ja ja ik ga al....