Nog zacht lachend komen we aan bij mijn 'huis' en bel aan.

De deur wordt open gemaakt door Konan die ons naar binnen laat. Ik loop door naar mijn kamer en gooi mijn spullen opnieuw in de koffer en maak de sloten vast. Hidan komt naar boven en helpt me met de koffer naar beneden te dragen. Beneden krijgen we nog wat te drinken aangeboden en blijven we uiteindelijk ook eten.

'We moeten nu wel echt gaan. We moeten nog omkleden voor vanavond.' Weet Hidan tussen het gesprek te komen en staat op. Ik knik en sta ook op en blijf stil staan. Bij de deur krijg ik een knuffel van Konan en Nagato. 'Als je wilt kunnen we je op komen zoeken?' Zegt hij en laat me los. Ik schud mijn hoofd en kijk even naar de grond. 'Nee, als ik daar ben, sluit ik me van alles af en begin ik opnieuw. Ik wil zo ver mogelijk weg van bekenden naar een school en met rust gelaten worden. Als ik contact wil geef ik dat wel aan.' Zeg ik zacht en kijk weer op. Nagato kijkt even bezorgd maar knikt dan. Ik stap bij Hidan achterop en we rijden weg, weg van mijn tweede huis, weg van Nagato-sensei en Konan. Met mijn armen om Hidan's middel en mijn hoofd tegen zijn rug aan, sluit ik mijn ogen en voel de tranen weg vliegen als ze mijn ooghoeken verlaten.

'Stap maar af.' Klinkt Hidan's stem als we bij zijn huis zijn aangekomen en ik stap wankel af met de koffer in mijn handen. Samen lopen we naar binnen, het verlichte huis in en drukte komt ons tegen moet. 'Ik, ga naar boven toe.' Zeg ik en loop de trap op. 'Oke ik loop wel mee, je kunt je op mijn kamer omkleden.' Zegt Hidan en neemt de koffer over. Met drie treden tegelijk rent hij de trap op en ik hoor een deur snel genoeg open knallen. Ik kom langzaam op de overloop en zie Hidan nog wat spullen oprapen. 'Je hoeft voor mij niet op te ruimen hoor.' Glimlach ik zwakjes en zie de tas staan waar mijn kleding in zat. Ik moet Hidan als nog zien terug te betalen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen