Foto bij * Hoofdstuk 2

School was werkelijk een drama, maar helaas op hetzelfde moment ook onvermijdelijk. Rebecca kneep even zacht in mijn hand terwijl ik diep inademde. De school naderde en dat was de enige plek op aarde waar ik niet mezelf kon zijn. Het liefst zat ik nu thuis in de garage met niets anders dan het drumstel terwijl Rebecca me ongelovig aankijkt en later mijn vrienden zich bij ons voegen. Mijn drie beste vrienden. En laten we ook maar meteen zeggen enige vrienden. Ik heb wel weer mensen waar ik mee om ga, maar deze drie zijn eigenlijk voldoende voor mij. Ik zal ze maar even voorstellen. Luke is een blonde jongen met ontzettend veel humor en hij weet de meisjes om zijn vingers te winden maar doet er verder niet zo heel veel mee. Hij is gewoon zoals hij is en zegt altijd dat hij het ook niet kan helpen dat zijn piercing zoveel harten op hol doet slaan. Stiekem vindt hij het ontzettend leuk, maar daar zeggen we maar niets van. Michael is de idioot van het stel. Anders kan ik het ook niet brengen. Hij verft zijn haar in alle kleuren van de regenboog en is er gek op. Hij is uniek, apart maar bovenal één van de liefste jongens die ik ken. Calum is de grapjas van het stel. Met hem kan ik het beste lachen. Met zijn zwarte haren, getinte huid en donkere maar sprankelende pretogen vult hij elke ruimte met zijn aanwezigheid. Ja, dat zijn mijn vrienden, en we maken samen de leukste dingen mee. Zo jammen we vaak zolang bij mij in de garage dat mijn moeder ons smeekt op te houden. We gaan samen eten in de stad en zetten elk restaurant op stelten. Maar we hebben het ook over serieuze dingen. Ik kan alles bij ze kwijt. Soms zijn er gewoon dingen die je niet bij anderen kwijt kan, en dan zijn zij er. 'Waar denk je aan?', hoorde ik Rebecca's warme stem zachtjes naast me zeggen en ik schrok op uit mijn gedachten. 'Aan de jongens', antwoordde ik en ik boog even opzij om haar een kus op haar slaap te geven. Ze giechelde en bleef stilstaan. Ik keek haar verbaasd aan. 'Wat doe je nou?', vroeg ik en opnieuw verliet een giechel haar mond. Ze had een speelse blik in haar ogen en opeens begreep ik wat ze wilde. Binnen een seconde stond ik recht voor haar en keek haar doordringend aan. Ik hoorde haar adem stokken in haar keel, precies waar ik op gehoopt had. Met onmetelijke intensiteit drukte ik mijn lippen op de hare. Fluweelzacht gleden die synchroon over de mijne, en ik tikte zachtjes met het puntje van mijn tong tegen haar onderlip. Ze opende haar lippen gewillig en ik liet mijn tong spelletjes spelen met de hare. We hielden pas op toen we een zacht gekuch achter ons hoorden en ik me beschaamd omdraaide. Geschrokken keek ik naar de persoon die naar ons had gekucht. 'Ashton Irwin, moet jij niet naar de les?', vroeg de rector met een veelbetekende blik en ik voelde mijn wangen rood kleuren. 'Sorry, meneer', bracht ik uit en ik gaf Rebecca nog snel een kusje op haar neus voordat ik de school in holde.

De dag duurde lang. Te lang als je het mij vroeg. Maar eindelijk klonk de laatste bel door de school en je kon de opluchting bijna proeven in de lucht. 'Hey dude, wat doe je vanmiddag?', hoorde ik Luke achter me vragen terwijl ik mijn onnodige boeken in mijn kluisje dumpte. Ik draaide me om en gebaarde veelbetekenend naar de rugtas die ik net aan het vullen was met boeken waar ik huiswerk van had. 'Aha, komt Rebecca ook?', vroeg Michael die zich bij Luke had gevoegd. 'Helaas niet, ze heeft dansles', antwoordde ik en ik zag hoe Luke even met zijn wenkbrauwen wiebelde. Ik grinnikte en draaide me weer om om de rest van mijn boeken te pakken. Ik hoorde gemompel achter me maar ik deed net of ik niets hoorde. Na een tijdje kon ik ook Calum's ruwe gemompel horen maar ik draaide me niet om. Na een tijdje voelde ik een tikje op mijn schouder. 'Ashton?', hoorde ik Calum voorzichtig vragen. Ik draaide me om en keek recht in hun opgewonden gezichten. 'Wat is er in hemelsnaam met jullie aan de hand?', vroeg ik verbaasd en de jongens barstten in lachen uit. 'We vormen een band, en we willen jou erbij', antwoordde Luke. 'Een band?', herhaalde ik. Luke knikte. 'Ja, een band. 5 Seconds of Summer'.

Reageer (1)

  • Lacrimarum

    YAAAAAAAAY! *BEGINT NOG MEER HYPER TE WORDEN*
    ZOOO GOED GESCHREVEEEEEEEM!!!!!
    SNLE VERDER!!!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen