Chapter thirty-six.

~ Alison Lilian Hale.

Na het eten gingen we met zijn alle terug naar het hotel, de jongens van 5SOS hadden vandaag vrij en iedereen mocht vandaag doen waar die zin in had. Luke en Rowan gingen weer naar het kleine ijswinkeltje waar ze ook hun eerste date hadden gehad en Solange en Lizzy besloten met hun vriendjes mee te gaan naar de studio. De One Direction jongens hadden in tegenstelling tot 5 Seconds of Summer geen vrij vandaag. Michael ging zich vast klaarmaken voor zijn date met Summer en Calum smeekte of Ash en ik met hem wilde gamen.

‘Je weet dat we hier allebei verschrikkelijk in zijn he?’ grinnikte Ash toen hij de controller van Calum aan pakte.

‘He, zo slecht ben ik nou ook weer niet! Ik had Luke de vorige keer wel verslagen hoor,’ verdedigde ik mezelf waarna ik hem speels een duwtje gaf.

Hij rolde zijn ogen ‘Dat was beginners geluk Ali, en Cal en Mikey zijn de beste gamers uit ons vieren.’

Ik grinnikte ‘Oke, we zullen zien, wat krijg ik als ik win?’

De jongens begonnen allebei te lachen en Calum klopte even op mijn schouder ‘Het spijt me, maar je gaat niet winnen Ali.’

Ik trok een pruillipje ‘Nou bedankt voor het vertrouwen jongens, ik waardeer het echt. Waarom beginnen we niet gewoon met dit stomme spel?’

Calum drukte op play en ik zag gelijk dat het een oorlogs spel was ‘Serieus Cal, je wilt dat ik op mensen ga schieten?’

Hij grijnsde ‘Ja dat wil ik inderdaad, maar schiet alsjeblieft wel de goede mensen dood en niet degene die bij je in het team zitten.’

Ik rolde met mijn ogen ‘Ik ben niet dom hoor, ik weet zeker dat Ash voor mij dood gaat.’

Ashton snoof ‘Daar zou ik maar niet zo zeker van zijn.’

Hij had het nog niet gezegd of zijn speler werd neergeschoten. Ik probeerde mijn lach in te houden maar faalde en een paar giechels ontsnapte uit mijn mond.

‘Oh hou toch je mond, jij bent de volgende let maar op,’ gromde hij toen Calum het spel opnieuw startte.

We speelde het spel voor bijna een uur en uiteindelijk gaven de jongens toe dat ik er toch best goed in was. Ashton vloekte elke keer als hij werd geraakt en elke keer als mijn speler dood ging kwam dat voornamelijk omdat ik zo hard moest lachen.

‘Hey Cal? Misschien heeft dat meisje van Michael wel een leuke vriendin voor je,’ lachte ik waarna ik met mijn wenkbrauwen wiebelde.

We waren gestopt met spelen en lagen nu languit op de bank in Cal zijn hotel kamer. Ik lag tussen Ash zijn benen met mijn rug tegen zijn buik en zijn armen om mijn middel. Calum lag op de andere bank en hij keek met een frons op van zijn telefoon.

‘Wat?’ vroeg hij dommig.

‘Jij bent de enige die op dit moment niet aan het daten is.’

Hij haalde zijn schouders op en keek weer naar zijn beeldscherm ‘Dat maakt me eerlijk gezegd niks uit, ik ben blij voor jullie en het zal vast allemaal heel leuk zijn maar ik voel me prima zo.’

Ik glimlachte naar hem ‘Oke, als jij het zegt. Je kan altijd nog met mij en Ash trouwen,’ plaagde ik.

Calum lachte ‘Laten we dat doen, Calishton all the way!’


---