Waarom schrijf ik?

Regels tekst die mijn ogen scannen, een functionerend brein dat de woorden verwerkt en een glimlach op mijn gezicht die de stralende gevoelens van binnen naar buiten brengt.

Waarom schrijf ik?
Er zijn wel honderd redenen die ik kan noemen en alsnog zouden woorden me tekort schieten om uit te kunnen drukken hoeveel ik van schrijven hou. Het is een manier waarop ik mijn gevoelens uit de weg kan ruimen en toch een tekst op papier kan krijgen, als gevolg dat de rust binnenin weer langzaam gecreëerd en hersteld wordt.

Is het niet fascinerend dat de mens ontdekkingen kan doen, gebaseerd op theorieën en observatie van de natuur? Zoals onze hobby voorgekomen is uit het schrift die de levensvorm vast heeft kunnen leggen van mensen die lang geleden leefden, antwoorden geeft en misschien nog wel meer vragen oproept. Een woord die zoveel kan uitdrukken, gevoelens die met vingervlugge bewegingen op papier staat en een handschrift die ons allen toch enkel nog wat meer uniek maakt.

Dus waarom schrijf ik? Passie. Rust. En omdat het de wereld toch een stukje mooier maakt.