Mam?

‘Het land van geheimen? Kan iemand alsjeblieft vertellen wat er aan de hand is?’ Ik begin lichtelijk hysterisch te worden. ‘Eerst maakten we een normale bosrit, toen gebeurde al die rare dingen en toen ik onder een poort door reed kwam ik opeens hier?’ Het begint me allemaal een beetje te duizelen. Trillend stijg ik af en ik ga op de grond zitten met mijn hoofd tussen mijn knieën. Opeens voel ik een hand op mijn schouder en als ik op kijk, kijk ik recht in Jake zijn ogen. ‘Gaat het wel? Vraagt hij bezorgt. ‘Nou, dat weet ik nog net niet zo, ik ben opeens hop, poef ergens anders, terwijl ik alleen onder een poort door reed en jullie lijken dit allemaal heel normaal te vinden!’ Mijn stem slaat over en opeens rollen de tranen over mijn wangen. ‘Wil je gewoon vertellen wat er aan de hand is?’ Vraag ik met een iel stemmetje. Jake knikt en steekt zijn hand naar me uit. ‘Vertrouw me, we zullen je alles vertellen maar wil je eerst nog met ons mee gaan naar het kasteel?’ Daar kunnen we de paarden wegzetten en dan zullen we alles vertellen.’ Ik haal diep adem en ik leg mijn hand in die van hem. Voorzichtig trekt hij me overeind. ‘Het spijt me echt Tess, dat we het niet eerder konden vertellen, kan je ons alsjeblieft vergeven?’ Vraagt Amy smekend. Ik knik, omdat ik bang ben dat als ik ga praten mijn stem heel erg trilt. Nogmaals haal ik diep adem en dan hijs ik me weer in het zadel. Miracle hinnikt geruststellend en ik voel een natte tong van Yuriko op mijn hand. Ik lach trillend. ‘Ben je er klaar voor?’ Vraagt Jake lief. Ik knik dapper. Dan rijden we richting het kasteel.

Als we daar aankomen, maakt Jake een gebaar dat we gaan afstijgen. Langzaam laat ik me uit het zadel glijden, om zeker te weten dat mijn trillende benen me kunnen dragen. Dan wil ik Yuriko uit de zadeltas tillen maar hij is leeg. Zoekend kijk ik om me heen. Dan voel ik een natte neus. ‘Ah, daar ben je.’ Zeg ik opgelucht terwijl ik me omdraai. Maar dan gil ik en ik struikel naar achter. Jake kan me nog net opvangen. Voor ons staat een enorme wolf. Langzaam kijk ik beter. Ze leek zoveel op Yuriko. Aarzelend steek ik mijn hand uit en de wolf drukt zijn neus er tegen aan. ‘Hallo Tessa.’ Ik kijk om me heen. ‘Wie riep mij daar?’ ‘Dat deed ik Tessa.’ Stomverbaasd kijk ik naar Yuriko. ‘Ik was de gene die dat zei.’ Zegt ze met een lieve stem. Een ongelovig geluidje ontsnapt uit mijn mond. En of dit allemaal nog niet genoeg is komen er opeens 4 kleinen mannetjes aangelopen. ‘Hoogheden, kunnen wij jullie paarden meenemen naar het kasteel?’ Vraagt 1 van hen. Ze zijn klein, ze lopen op blote voetjes maar ze zien er wel vrolijk uit. ‘Dankjewel Sketsher.’ Jake overhandigt de kleine mannetjes de teugels van de paarden. ‘Wat waren dat?’ Fluister ik als ze weg zijn. ‘Oh dat waren kabouters.’ Nu word het me allemaal teveel. De duizeligheid die ik telkens probeerde tegen te houden spoelde nu over me heen en zwarte vlekken verschijnen voor mijn ogen. Dan val ik flauw in Jake zijn armen.

‘Tessa, kan je me horen?’ Klinkt een bezorgde stem. Maar ik laat niet merken dat ik hem heb gehoord en ik knijp mijn ogen stijf dicht. Dit is maar gewoon een droom, ik kan elk moment wakker worden en dan ben ik jarig en gaan we gewoon ontbijten en de paarden verzorgen en dan een normaal feestje. Hou ik mezelf voor. ‘Tessa?’ Klinkt het aarzelend. Deze stem ken ik! Mijn ogen vliegen open. Voor me zie ik mijn moeder! Maar ze is het ook weer niet. Ze heeft een lange jurk aan en haar blonde haar, dat normaal in een staart zit, hangt nu los over haar schouders. En op haar hoofd zit een soort gouden kroon. Ze lacht naar me. ‘Mam?’ Vraag ik behoedzaam. Ze knikt. ‘MAM!’ Mijn stem klinkt verstikt terwijl ik haar omhels. Ze drukt me stevig tegen haar aan. ‘Oh lieverd, ik had het je moeten vertellen.’ Zegt ze. ‘Krijg ik nu eindelijk te weten wat er aan de hand is?’ Vraag ik smekend. Mijn moeder begint te vertellen.

‘Je bent nu in het land van geheimen. In dit land wonen allemaal wezens waarvan mensen niet mogen weten dat ze echt bestaan, zoals elfjes, kabouters, pratende dieren, gnomen en ga zo maar door. Heel, heel, heel lang geleden leefden al die wezens gewoon op aarde maar dat werd te gevaarlijk. Aurora een vrouw met een magische kracht, die vriendschap had gesloten met de wezens, besloot dat het niet zo verder kon. Ze bouwde samen met 3 Warriors het land der geheimen. Dus die wezens moeten geheim blijven omdat ze anders opgejaagd zullen worden in onze wereld. Ik ben hier de Koningin. Vroeger moest ik altijd heel lang reizen voordat ik hier kon komen, dus toen jij de juiste leeftijd kreeg konden we naar mijn geboorteland verhuizen.’ Mijn moeder pauzeert even en kijkt of ik het nog volg. Daarna gaat ze verder.
‘Als je de gave hebt en je word 16 kan je opeens visioenen krijgen, of je kan op geroepen als warrior om te helpen dit land te beschermen tegen de Nomeds. Ook hebben sommige mensen dan opeens een kracht erbij. Ik kan bijvoorbeeld het licht beheersen. Nu jij 16 bent geworden kan je eindelijk alles leren over het land der geheimen. We zullen je opleiden tot een warrior, dat zijn de uitverkoren mensen die dit land helpen te beschermen want dit kan ik niet in mijn eentje. Ik ben koningin Aurora de 4e. Snap je het allemaal?’ Ze kijkt me vragend aan. Ik knik maar ik had nog zoveel vragen.
‘Hoe kan het dat ik nooit gemerkt heb dat je weg was?’ Vraag ik. ‘Dat komt omdat hier 1 week in de normale wereld maar 1 uur is.’ Legt mijn moeder uit. ‘En wie zijn de Nomeds?’ Is mijn tweede vraag. ‘De Nomeds zijn mensen die jagen op magische wezens, dus toen die wezens naar een veilige plek werden gebracht waren zij er niet blij mee. Nu proberen ze altijd het land der geheimen binnen te vallen en de wezens te vangen, gelukkig hebben we de wezens die samen terug vechten met de Warriors.’ Ik knik en mijn moeder omhelst me.’ Ik ben zo trots op je meissie.’
Dan wend ze zich tot Jake en Amy. ‘Bedankt voor het veilig over brengen van mijn dochter, ga maar naar jullie kamer om je op te frissen en je om te kleden, Amy? Tessa heeft de kamer naast die van jou, wil je haar helpen?’ Vraagt mijn moeder vriendelijk aan Amy. ‘Natuurlijk hoogheid.’ Ze buigt. ‘Kom je Tessa?’ Nieuwsgierig volg ik haar. ‘Dit is jouw kamer.’ Ze doet de deur open en mijn ogen sperren zich en mijn mond valt open. ‘OH..MIJN...GOD!!!’