@ tehuis voor tienermoeders [3]

Alicia zat met haar moeder bij de dokter. Die zich zorgen begon te maken over haar dochter. De ene moment at ze niets en gaf ze alleen maar over en het andere moment at ze alles op wat ze tegen kwam. Daarboven op kwam het feit dat Alicia best wel hard verdikt was. Ze begon zelfs al striemen te krijgen omdat haar huid het uitrekken niet meer aankon. Ze zag haar dochter maar zelden maar het was haar toch opgevallen dat er iets niet klopte met haar. ’Voor mij is de zaak opgelost hoor mevrouw.’ Alicia en haar moeder keken de dokter verrast aan, hij had haar nog niet eens onderzocht en hij wist al wat er fout was. De dokter schudde zijn hoofd, het verraste hem dat moeder en dochter het zelf nog niet doorhadden terwijl alle signalen overduidelijk waren. ‘ Alicia wanneer ben je voor het laatst ongesteld geweest?’ geschrokken keek Alicia haar dokter aan ’Eeuhm, nog nooit.’ haar moeder knikte, ze had nog nooit een vuile tampon of maandverband gevonden van haar dochter. ’Bent u seksueel actief? Alicia’s moeder hapte naar adem ’Maar natuurlijk niet dokter! U kent ons nu toch al lang genoeg om te weten dat wij streng katholiek zijn! Geen seks voor het huwelijk! De dokter knikte, dat wist hij inderdaad. ’mevrouw ik heb de vraag aan uw dochter gesteld. Gelieve haar te laten antwoorden. Alicia keek met grote ogen naar de dokter. Alicia? Ze wist niet wat ze moest antwoorden. De diagnose ging meteen door haar hoofd. Dikker worden, overgeven, onveilig vrijen. Alicia’s moeder schudde haar dochter door elkaar. Alicia antwoord dan! De dokter schudde zijn hoofd mevrouw ik vrees dat uw dochter zwanger is. Maar ik zal voor alle zekerheid bloed trekken en laten testen. Dan hebben we zekerheid van de diagnose.

Onderweg naar huis werd er geen woord gesproken Alicia was in shock en vastbesloten dat ze het kind niet wou. Maar ze wist dat er voor haar thuis een hevige discussie klaarstond. Haar moeder had meteen haar man gebeld en hem nadrukkelijk gevraagd om naar huis te komen voor een noodgeval. Toen ze in de straat aankwamen was ook net Max, alicias vader, aangekomen. ’marie, wat was er nu zo belangrijk dat je mij in een belangrijke vergadering stoorde?’ Max was niet ongerust maar kwaad, zijn werk kwam altijd op de eerste plaats. Alicia zuchtte, typisch. Max niet hier! Kom mee naar binnen. Alicia voelde, net zoals haar moeder, de ogen van de buren branden. Dat rare gezinnetje dat nu een crisis leek te hebben, interessant.

Alicia zat met haar ouders aan tafel en keek in de verte zonder echt naar iets te kijken. Haar moeder zat tegenover haar met een natte zakdoek in haar handen. Max keek verward naar de twee vrouwen, tot zover je Alicia al een vrouw kon noemen. ’ga ik nu eindelijk een verklaring krijgen voor jullie gedrag?’ Hij was duidelijk geïrriteerd, hij had al lang terug op het werk moeten zijn. Marie slikte en keek haar man aan ’Alicia..’ verder geraakte ze niet omdat de tranen haar keel deden opzwellen. Max zuchtte, zijn vrouw maakte wel vaker een drama van iets klein. ’ik ben zwanger.’ Alicia koos voor de korte pijn. De reactie van Max verraste haar, hij reageerde niet maar keek haar met een lege blik aan en Marie begon alleen maar harder te wenen, wat had ze in godsnaam misdaan om dit te verdienen?