Onverwachtse rit

‘Hoe was je werk dag?’ Vraag ik als ik iets voor mijn vader heb ingeschonken. ‘Het ging erg goed en ze zijn zeer tevreden over me.’ Zegt mijn vader vrolijk. ‘En hoe was jou schooldag?’ ‘Mwuah, ging wel.’ Zeg ik schouderophalend. ‘Maar pap...’ Mijn vader lacht geheimzinnig. ‘Ja wat is er Tessa?’ Vraagt hij gespeeld verbaasd. ‘Oh mam je hebt het hem al verteld.’ Beschuldigend kijk ik mijn moeder aan. ‘Sorry schat, maar ik moest je vader toch echt voor bereiden dat we niet 1 paard maar nu 5 paarden gestald hebben.’ Zegt ze verontschuldigend. ‘Je hebt ze toch nog niet laten hé?’ Vraag ik bezorgt. ‘Nee, dat mag jij doen.’ Zegt mijn moeder lachend. Opgelucht spring ik op. ‘Kom pap!’ Ik trek hem omhoog. ‘Oké, oké ik kom al.’ Zegt mijn vader lachend. Mijn moeder loopt ook mee naar de stallen. Ik loop regelrecht met mijn vader naar Miracle. ‘Kijk pap, is ze niet prachtig, ze heet Miracle. Miracle snuffelde aan mijn vaders gezicht. ‘En is hij goedgekeurd meissie?’ Ze hinnikte vrolijk. ‘Ho ho, ik zorg wel voor haar onderdak hé.’ Zegt mijn vader waarschuwend maar zijn blik verzacht als Miracle met haar zachte neus tegen zijn wang duwt. Hij klopt haar op haar hals. Dan laat ik Sundance zien. Haar mooie bruine hoofd steekt nieuwsgierig uit de stal deur. Toen mijn moeder aankwam hinnikte ze luid en ze duwde gelijk met haar neus naar mijn moeder. ‘Ah mam, ze vind je nu al lief.’ Zeg ik vertederd. ‘Hm, twee paarden.’ Mijn vader kijkt een beetje vertwijfeld. ‘Maar pap, dit moest echt.’ Zeg ik smekend en mijn moeder en ik vertelde hoe die vrouw tekeer ging tegen de paarden. Nadat we klaar waren met ons verhaal gaf mijn vader ons groot gelijk dat we de paarden hadden meegenomen. Daarna liet ik hem de paarden van Amy zien en als laatste was Prince aan de beurt. ‘Van wie is deze?’ Vroeg mijn vader terwijl hij Prince op zijn hals klopt. ‘Van Jake, een zeer charmante jongen hé Tessa?’ Zegt mijn moeder knipogend. ‘Maham.’ Zeg ik. ‘Nou ga je nog rijden? Ik wil wel zien hoe dat gaat en dan kan je gelijk de bak uittesten.’ Zegt mijn moeder. Ze was vroeger instructeur en ze deed paarden therapie voor moeilijke paarden. Van haar had ik ook geleerd hoe ik dieren moest kalmeren. Meteen ging ik het hoofdstel halen. ‘Ga je bareback?’ (zonder zadel) vroeg mijn moeder. Ik knik. ‘Ik ga ook opzoek naar een bitloos hoofdstel.’ Samen met Miracle en mijn ouders loop ik naar de bak.

‘Pap, wil je me even een voetje geven? Normaal kom ik er zelf wel op alleen een fries is toch echt wat hoger.’ Mijn vader geeft me een voetje en ik zwaai soepel mijn been over haar rug. Ze hinnikt opgewonden. Ook ik voel de spanning door mijn lijf stromen. Dit is nu MIJN paard. Ik spoor haar aan tot een vlotte stap. Ze rijdt heerlijk zonder zadel en ik voel me 1 met haar bewegingen. Na wat rondjes in stappen laat mijn moeder ons een stukje draven. Miracle briest van plezier. Dan laat ik de teugels vieren en ze gaat over in een soepele handgalop. Dan geef ik me helemaal over aan haar bewegingen en ik laat haar zo hard gaan als ze wil. Blij gooit ze haar hoofd omhoog. Maar dan opeens schrik ik, Miracle rent gewoon op het hek af, wat ik ook doe, ze luistert niet meer. Ze neemt het bit tussen haar tanden. ‘Miracle pas op! Gil ik angstig. Maar ze gaat alleen nog maar harder rennen. Net op het moment dat we vol tegen het hek zouden knallen zette ze af. Zo snel ik kon wond ik een pluk manen om mijn hand en ik kon alleen maar hopen dat we niet te ernstig gewond zouden raken. Miracle haar hoeven verlieten de grond en met mij op haar rug vlogen we door de lucht. Met een soepele klap kwamen we neer.

Miracle ging eerst over in draf en toen in stap tot ze helemaal stil stond. Langzaam deed ik mijn ogen open. Met trillende knieën laat ik me van haar rug glijden. ‘Ben je nou zojuist over dat hek van de bak gesprongen?’ Vraag ik ongelovig. ze hinnikt voldaan. Mijn ouders komen aangerend. ‘Wat een sprong! En jullie maar zeggen dat friezen niet konden springen.’ Lacht mijn vader. Ook mijn moeder kijkt bewonderend. ‘Volgens mij hebben we hier een nieuw spring kampioentje en crossen kan ze ook als de beste.’ Zeg ik stralend nu ik helemaal van de schrik bekomen ben. ‘Jij wilde me gewoon laten zien wat je kon he?’ Zeg ik liefkozend terwijl ik haar over haar nek aai. Haar warme adem blaast in mijn gezicht. ‘Maar volgende keer luister je wel toch, laat me nooit meer zo schrikken.’ Zeg ik waarschuwend maar Miracle kijkt me zo onschuldig aan met haar grote bruine ogen dat ik mijn armen om haar nek sla. ‘Kom je mag lekker naar stal.’ Als ze is uitgestapt en op stal staat voeren we alle paarden nog een keer. Dan lopen we het huis in om zelf te gaan eten. Ik merk dat ik rammel en ik bedenk me dat ik sinds de ochtend niets meer had gegeten. Het werd een gezellige avond. Toen we klaar waren met eten ging ik aan mijn huiswerk. Om 23:00 dit ik mijn licht uit en ging ik in bed liggen. Morgen was ik jarig en zou ik 16 worden en dan was het vrijdag en kon ik het hele weekend met de paarden werken. Tevreden viel ik in slaap.

Om 6:00 ging mijn wekker. Ik schrok op uit een bizarre droom. Ik reed met Miracle door een magisch bos. Opeens kwamen er allemaal kleine vrouwelijke elfjes aangevlogen, ze waren niet groter dan mijn pink. Het waren leuk wezentjes met lange blonde haren met allemaal bloemen. Ze hadden schattige witte jurkjes aan en hun vleugeltjes glansden in de zon. Maar ze waren niet blij ofzo, nee ze waren doodsbang. “Tessa, je moet ons helpen. Help ons Tessa, alleen jij en de andere Warriors kunnen het land van geheimen redden.” Een luidde donderslag en toen was ik wakker geschrokken. Ik schud met mijn hoofd. Ik was gisteren waarschijnlijk te laat gaan slapen. Opeens hoor ik gehinnik buiten. Oh ja, ik was zo vroeg Opgestaan om de paarden voor school te verzorgen. Snel kleed ik me om en ik storm de trap af. ‘Hey jarig meisje.’ zegt mijn vader als ik beneden kom. De hele kamer is versierd met slingers. Oh ja, ik was vandaag jarig. Ik grijns. Op de ballonnen stond. Hiep hiep hoera 16 jaar!