Chapter 4.

beeeetje lang, maar dat bomt niet.

‘Help eens met de kerstboom!’gil ik uit, vlak voordat ik onder de kerstboom terecht kom. Ik hoor mijn moeder keihard lachen, en ik probeer onder de boom uit te komen. ‘Mam. MAM!’roep ik uit. ‘Fuck.’ ‘Zeg, wat is hier aan de ha…’ Ik hoor een bekende stem, en ook die barst in lachen uit. ‘Hoi Nick.’mompel ik geïrriteerd, en ik draai mijn hoofd. ‘Kun je me alsjeblieft onder de kerstboom uithalen?’ Hij knikt, nog steeds lachend, en tilt de boom op. Ik kruip er zo snel mogelijk onderuit en laat me op de grond vallen. ‘Jezus, dat zo’n kleine boom, zo ontiegelijk zwaar kan zijn.’hijg ik, totaal uitgeput. Hij komt naast me op de grond zitten. ‘Kom je vanavond bij mij op mijn kamer even langs?’vraagt hij dan fluisterend. ‘En je broers dan?’ ‘Die hebben een eigen kamer.’
Ik zucht en draai me zijn kant op. ‘Lijkt me leuk. Maar ik kan pas komen als mijn moeder slaapt.’
‘Of ik kom hier naar toe.’ ‘Kan ook.’ Ik sta op en klop mijn kleren af. ‘Tot vanavond dan!’zeg ik en ik omhels Nick. ‘Is dat een teken dat ik weg moet?’vraagt hij lachend. ‘Ja, ik moet de kerstboom namelijk optuigen. Alhoewel dat moeilijk kan worden.’zeg ik lachend terug. Nick kijkt me vragend aan, en ik haal mijn schouders op. ‘De winkels zijn dicht en ik heb geen versiering meegenomen. Nouja, je ziet het resultaat vanavond wel!’ Ik duw hem zachtjes naar achteren en doe de deur voor zijn neus dicht.

‘Kom binnen.’zeg ik met een vrolijke lach op mijn gezicht, en ik sluit de deur achter Nick.
‘Wel stil, want mijn moeder slaapt, en de muren hier zijn dun.’ ‘Wat? Hebben jullie aparte kamers?’vraagt Nick verbaasd. ‘Ja, als je in een hotel zit, moet je het ook goed doen.’
Ik lach en Nick kijkt me blozend aan. Ohmegeud. Dit gaat een rare avond worden.

Ik leg mijn hoofd op Nick’s schouder, en hij legt zijn hoofd op het mijne. Zijn wijsvinger streelt mijn bovenarm en ik zucht. Ik kijk Nick aan en glimlach blozend. Zijn hoofd komt steeds korterbij, en hij sluit zijn ogen. Ik doe hetzelfde, en als onze lippen elkaar bijna aanraken, word er op de deur geklopt. Nick zucht en laat zijn hoofd zakken. ‘Ik kom zo terug.’fluister ik en ik druk een klein kusje op zijn wang.

‘Justin? Wat doe jij hier?’roep ik verbaasd uit. ‘Ik kom vragen of je deze avond bij mij wilt doorbrengen.’ Blozend kijkt hij naar de grond. Ik glimlach en schudt mijn hoofd. ‘Sorry, dat gaat niet.’ Zijn gezicht veranderd van uitdrukking. ‘Maar je kunt wel hier komen. Nick is er ook.’ Een brede glimlach komt op zijn gezicht en hij loopt naar binnen.
‘Hee Nick.’ zegt Justin als hij Nick op de bank ziet zitten. Hij gaat in de andere hoek zitten, en ik ga tussen Nick en Justin in zitten. Ze slaan allebei hun arm om me heen en ik weet niet bij wie ik mijn hoofd nu moet neerleggen. Met Nick heb ik toenet bijna gezoend, denk ik bij mezelf, en Justin is ook wel vet leuk. Dus, ehm, nu Justin en een andere keer weer bij Nick. Ik gniffel om mijn innerlijke discussie en leg mijn hoofd op Justin zijn schouder.
Een tijdje later kijk ik Justin aan, en ik merk dat hij naar me staart. ‘Wat?’vraag ik glimlachend.
‘Je ziet er mooi uit vandaag.’ Zijn wangen kleuren lichtrood, en zijn hoofd komt steeds dichterbij.
Ik draai mijn hoofd snel om, om te kijken of Nick het ziet, maar hij slaapt. Justin drukt zijn lippen op die van mij, en ik geniet. ‘WAT?!’ Nick’s stem schiet uit, en ik draai me geschrokken om.
‘En toenet dan?’ Tranen vullen zijn ogen en hij kijkt naar beneden. ‘ Ik, Ik, ik weet niet wat ik nu moet zeggen, of wat ik nu moet doen. Het spijt me. Maar, jullie zijn allebei gewoon vet lief enzo.’ Ik snik zachtjes. ‘Ik wil niemand kwetsen.’ ‘Had dat dan van te voren bedacht.’roept Nick kwaad uit. Ik laat me terug op de bank vallen en verberg mijn gezicht in mijn handen. Ik hoor hoe Nick kwaad wegstampt, en hoe hij de deur dichtsmijt. De hotelkamerdeur slaat hij nog harder dicht, en ik barst in huilen uit. ‘Eef..’fluistert Justin, maar ik schud mijn hoofd. ‘Ga alsjeblieft weg, Justin. Ik heb nu nergens meer zin in. Begrijp me niet verkeerd, ik vind je vet aardig, maar Nick ook. Ik weet het gewoon niet meer.’ Langzaam loopt hij weg, en bij de deur draait hij zich nog even om. ‘Je moeder is wakker.’zucht hij. Ik glimlach en knik. ‘Dankje. Ik bel je binnenkort nog wel. En het spijt me.’
Justin glimlacht flauw en loopt weg. Mijn moeder komt de kamer ingelopen en kijkt me geschrokken aan, ‘Waarom huilt Eef?’ Ze stormt op me af en geeft me een knuffel. ‘Ik ben stom geweest. Ik had het niet moeten doen.’snik ik. Dan veeg ik mijn tranen weg, en kijk mijn moeder aan. ‘Wil je een dvd kijken? Ik heb geen zin meer om nu te gaan slapen.’ Mijn moeder knikt en legt haar hoofd op mijn schouder. Wat is ze toch geweldig.