O84.
Bill zijn gedrag werd steeds erger, ik wist niet wat ik er van moest denken. Dacht hij nou echt dat ze niet geaccepteerd zou worden? Er zou maar één persoon niet geaccepteerd worden en hij wist heel goed, hoe het zat. Nou, dat dacht hij ten minste. Niet veel later stond zijn vriendin in de bus en we keken Bill stuk voor stuk verbaasd aan, het was Alison Cavalerie, terug in levende lijven.
Arrogant keek ze mij aan. ‘Zo, toch maar over gelopen naar Tom zie ik zo?’ Ik stoof naar voren en Tom hield mij tegen. Hij legde zijn armen om mijn middel heen. ‘Ze is het niet waard.’ Ik voelde zijn warme adem in mijn nek, ik voelde elke beweging van elk woord wat hij fluisterde. Ik zag hoe hij zijn lippen op die van haar drukte, het deed mij niets. Ons antwoord hadden we, nu wisten we waarom hij zo apart deed. Niet verwacht en gedacht dat hij zo ver zou gaan. Blijkbaar heb ik hem verkeerd in geschat, ik was niet de enige die hier zo over dacht.
Tom point of view
Audrey schoot naar voren. Ik pakte haar vast en trok haar naar achteren, ik wilde het niet erger maken dan dat het al was. Mijn armen legde ik om haar middel heen. ‘Ze is het niet waard.’ We zagen beide hoe mijn broertje zijn lippen drukte op die van haar. Ik trok Audrey wat dichter tegen mij aan en ze draaide zich om. Ze keek diep in mijn ogen, als ik wist hoe ze zich nu voelde kon ik haar helpen. Ze draaide zich om en liep naar haar kamer, de deur bleef op een kier staan. Rustig liep ik naar binnen, daar lag ze dan.
Audrey point of view
Hij kwam naar binnen lopen en ik verroerde mij niet. Hij keek mij aan en ik deed het zelfde. Langzaam kwam hij dichterbij, ik voelde zijn lippen op mijn huid. Hij gaf een kus, op mijn voorhoofd. Altijd als ik hem nodig had, dan was hij er. Anders kon ik niet wensen, gelukkiger dan nu zal ik niet worden.
Reageer (1)
Ahhhhh.... Tom is lief!
1 decennium geledenGaat het nu wat worden tussen die twee?
Snel weer verder gaan hoor!