Mackenzie 001

Bailey likt mijn gezicht. Slaperig duw ik haar weg. ‘Bailey, ga weg. Ik laat je zo wel uit.’ Meteen begint ze de dekens van me af te trekken. ‘Bailey, het is… al half zeven, shit!’ Ik stap uit bed en begin snel met aankleden. Ik heb niet zoveel tijd voor make-up, dus het blijft bij een beetje mascara en eyeliner. ‘Pap, weet jij waar mijn zonnebril is? Pap?’ Heel fijn, hij heeft zich waarschijnlijk ook verslapen. Ik storm van de trap en smijt de keukendeur open. Een blik op de klok verteld me dat ik nog maar een kwartiertje heb. Dan pas valt het briefje op de koelkast me op.

Lieve Mackenzie,
Als je dit leest ben ik waarschijnlijk al in het vliegtuig op weg naar Parijs. Ik moest plotseling naar een vergadering. Er is geld op je rekening gestort voor het eten. Ik ben waarschijnlijk morgen weer thuis. Ik hou van je!
Xxx

Geweldig. Ik pak mijn telefoon en typ mijn vaders nummer in. ‘Dit is de voicemail van Jack Young. Spreek een bericht in na de piep.’ ‘Hé pap, vind je niet dat een tripje naar Parijs persoonlijk gezegd mag worden?’ Boos leg ik weer neer. Shit, nog maar vijf minuten, dat word racen. Ik sprint naar de schuur. Natuurlijk staat mijn fiets weer helemaal ingebouwd met allemaal rotzooi. Ik reageer mijn frustratie eropaf en trap de troep weg terwijl ik me een weg naar buiten werk. Ik doe mijn oortjes in en begin met fietsen. De muziek kalmeert me enigszins en ik neurie een beetje mee. Het is vrij stil als ik de studio binnen kom lopen. Logisch, het is zeven uur s’ ochtends. Alleen mijn docent is er al. ‘Hé Mackie. Zin in de training?’ Ik glimlach wat geforceerd. Niet iedereen hoeft mee te genieten van mijn pesthumeur. ‘Altijd! Waar gaan we vandaag aan werken?’ ‘Wat dacht je van een conditietraining? En misschien nog wat buikspieroefeningen. Je had geen moeite met de choreografie toch?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Mooi, begin maar met 30 rondjes hardlopen.’