Chapter thirty-one.

~ Alison Lilian Hale.

'Uhm.. We laten jullie wel even alleen.' Zei Solange zacht waarna ze Rowan mee de kamer uit sleurde.

Toen ze eenmaal weg waren keek ik bezorgd naar Ashton. 'Waar had je het over Ashy?'

'Vanmorgen zei ik dat ik een interview had, en ik dacht echt dat het zo was maar toen ik bij een klein kantoortje kwam miste ik de jongens. Ik snapte niet waarom ze er niet waren en toen ik de deur opende, zat Isabel daar met ons management en-'

Ik stopte hem door mijn vinger op zijn lippen te leggen. 'Ssst, Ash, het is goed.'

Hij fronste zijn wenkbrauwen. 'Echt? Maar ik heb je nog niet eens alles verteld.'

Ik zuchtte even en trok hem naar me toe. 'Er bestaat iets dat twitter heet, en er zijn mensen die worden fans genoemd, en die combinatie zorgde ervoor dat wij het uitvonden. Luke vertelde ons dat jullie geen interview hadden en de foto’s lieten ons zien dat jullie het niet echt gezellig hadden dus..'

'Dat hadden we inderdaad niet..Maar er is nog iets anders Ali, en je moet me beloven dat je alsjeblieft niet boos word.' Smeekte Ashton me terwijl hij zijn armen rond mijn middel sloeg.

Ik glimlachte zwakjes 'Je hebt haar gekust. Ik weet het.'

Zijn ogen werden groot. 'Ohgod, het spijt me zo babe, we moesten het doen. Ze dwongen ons en ik kon je het je van tevoren niet te vertellen, daar was het al te laat voor. Ik was zo bang dat je boos zou worden of dat ik je pijn zou doen als je dit zou zien voor ik het je kon vertellen.'

Ik drukte een kusje op zijn neus. 'Dat was ik ook, maar toen ik de blik in je ogen zag wist ik dat je het er niet mee eens was.'

'Je bent geweldig Ali.' Zei hij waarna hij kusjes plaatste over mijn hele gezicht.

Ik begon zacht te giechelen. 'Nee, jij bent geweldig Ashy!'

Hij grinnikte. 'We kunnen zo wel de hele dag doorgaan Ali, maar ik beloof je dat ik win! Waarom noem je me trouwens de hele tijd Ashy?'

Ik haalde even mijn schouders op. 'Geen idee. Ik heb het ergens gelezen en vond het wel leuk. Jij niet dan?'

'Jawel hoor, maar alleen als jij het zegt.'

Ik giechelde opnieuw. 'Waarom? Is het omdat het niet punk rock is?'

Hij lachte en ging op het bed zitten, waarna hij me naar beneden trok zodat ik op zijn schoot terecht kwam. 'Misschien.'

'Geef maar gewoon toe Ash, je haat het ook als ik je cute noem.'

Hij trok een pruillipje naar me. 'Dat komt omdat ik dat ook niet ben.'

Ik tikte met mijn vinger tegen zijn wang. 'Heb je liever dat ik je hot noem dan? Of sexy?'

Ashton grijnsde naar me. 'Alleen als je echt vind dat ik dat ben.'

'Oh ja, dat vind ik. Zeker als je op je drums speelt.' Ik keek hem vanonder mijn wimpers aan en beet zacht op mijn lip.

Hij gromde. 'Alsjeblieft stop daarmee, zo wil ik je alleen maar meer kussen.'

Ik grinnikte waarna ik mijn armen om zijn nek sloeg. 'Misschien was dat ook wel de reden waarom ik het deed.'

Hij keek me voor een paar seconden aan. Zijn ogen waren helder groen en ik hield ervan om ze weer zo te zien, die donkere ogen zouden voor altijd moeten verdwijnen. Ik streek wat haar van zijn voorhoofd weg en boog me naar hem toe. Toen onze lippen elkaar raakte voelde ik een schok door mijn lichaam razen. Als ik had geweten dat Ashton kussen zo goed voelde had ik het veel eerder gedaan. Ik liet mijn hand door zijn volle krullen gaan en een zachte kreun verliet mijn mond toen hij zacht in mijn onderlip beet. Hij lachte tegen mijn lippen aan en drukte ze nog een keer zachtjes op de mijne voordat hij het contact verbrak. Onze voorhoofden bleven tegen elkaar aanliggen en ik voelde zijn adem tegen mijn lippen aan.

'Je bent geweldig Ali, en ik zou echt niet weten wat ik zonder jou zou moeten.'

--