O82.
Daar lag ze dan in mijn armen. Haar lichaamsgeur trok mij aan. Haar ogen sloten en ze kwam dichterbij, ze legde haar hoofd op mijn borst en ik hoorde haar zwaarder ademhalen. Met mijn hand ging ik door haar haren en al snel merkte ik dat ze ik slaap was gevallen. Het duurde ik niet lang voor dat ik zelf in slaap viel.
Georg point of view
‘Roep ze nou maar!’ Daar stond Bill, hij had het eten klaar gemaakt en iedereen moest plotseling aan tafel zitten voor dat hij het ging serveren. Audrey en Tom waren op Audrey haar slaapkamer en ik mocht ze roepen. Ik klopte even, ik kreeg geen reactie. Langzaam deed ik de deur open en zag ze samen, slapend.
‘Waar zijn ze?’ Gustav kwam mijn kant op lopen. Ik zag Bill nog steeds ongeduldig staan bij de eettafel. ‘Kijk, wel zachtjes doen.’ Nieuwsgierig keek Gustav naar binnen. Daar lagen ze dan, zo lief.
Audrey point of view
Ik rekte mij uit en voelde iemand naast mij. ‘Oh, sorry!’ Ik zag hoe hij wakker werd. Ik kroop omhoog en stapte over hem heen om te kijken hoe laat het was. Het was al tijd voor het avond eten geweest, het was inmiddels al 21.00 uur. ‘Moeten we niet eten? Het is al 21 uur?’ Hij knikte even.
Reageer (1)
Ahhhhh.... wat lief die foto!
1 decennium geleden