O79.
Daar zaten we in de tourbus. ‘Hoe was je vakantie?’ Tom keek mij aan. ‘Het was prachtig in Parijs, het was dat ik terug moest om jou te pesten.’ Glimlachend keek ik hem aan. Hij knuffelde mij en ging naast mij zitten. Plotseling knalde ik tegen hem aan. ‘Wat is dit nou?’ De bus was gestopt. Ik stond op en liep naar voren. Ik zag niets en de bus reed weer verder. We waren opweg naar Frankfurt, nog een aantal uren en dan waren we er. De jongens moesten spelen, en ik moest hun kleden. Bill, die had niet meer tegen mij gesproken tot dat we de bus instapte. Nu praat hij, als hij wat nodig heeft dan.
Als er iets in mijn hoofd zat wat er uit moest dan schreef ik het op papier, maar dat dagboek komt maar niet vol. Het staat vol met alles wat ik tegen Bill wilde zeggen maar niet deed uit principe. Tom, daar ben ik een stuk closer mee geworden, netzoals met Georg. Gustav is aan de stille kant, maar daar kan ik het ook goed mee vinden!
Tom point of view
Bill was nog boos, dat was te merken. Hij deed het uitzonderlijk goed met Audrey hier in de bus, dat had ik niet verwacht en eigenlijk niemand inclusief zich zelf. Samen met vijf zaten we bij elkaar. Bill ging staan, hij vertelde dat hij iets belangrijks wilde zeggen. ‘Ik heb een nieuwe vriendin, ze komt morgen even langs, ze is ook in Frankfurt.’
Ik was verbaasd, iedereen. Niemand had dit verwacht.
Reageer (1)
Ik zie dat je lekker veel deeltjes erop hebt gezet(hoera)
1 decennium geledenGa snel verder lezen!