Chapter thirty-five

Toen ik opstond, moest ik al direct terug kerstdag vieren bij vrienden van m'n ouders.
Aargh, geen zin. zal toch moeten.
Ik maak me klaar, en dan vertrekken we weeral. Ik kom toe en word met open armen ontvangen. de ouders van hun, zijn er ook bij. Oh, zal wel leuk worden.
Als we aan tafel zitten zegt de oude vrouw tegen me:
Jij bent wel een mooie hé?! waarop ik blozend antwoord, dankje.
De vrouw kijkt me aardig aan en lacht naar mij. Dus lach ik terug.
We voeren interessante gesprekken, -al zeg ik het zelf-
Opeens zegt de vrouw weer: Jij bent een mooie, en een sympathieke.
Haha, wel grappig hoor, ik snap niet waarom ze mij mooi vind, ik ben echt niet van de magerste. Maarja;
Als zij dat vind, zal ze een aparte smaak hebben hé.
Ik verveel me ook wel veel, zo tussen de boeiende gesprekken door pak ik m'n iphone, en zit ik wat op facebook enzo, gelukkig zijn er leuke mensen online, daar kan ik wat mee praten.
ah, oké, eindelijk besluiten ze te vertrekken.
Ik neem afscheid, en aargh, moeten ze toch wel terug een gesprek beginnen zeker?!
Eindelijk in de auto geraakt, moeten we nog wachten tot we door de voorruit kunnen kijken, dus de auto moet eerst opwarmen, het is ondertussen 11uur, en ik ben doodop.