Gewone kleren

Roos was blij toen de woensdag voorbij was. Ze liep naar de schoolbus toe en stapte in.
Vandaag was het voedsel in de kantine niet heel erg lekker. In de ochtendpauze kreeg ze een dikke plak droog, donderbruin brood met een sinaasappel en een peer. In de middagpauze een lamsboutje met uitjes en saus.

Veertig minuten later, twee uur, stopt de bus voor het bos. Roos stapt uit en loopt over het bospad richting haar huis, waar ze tien minuten later aankomt. Ze loopt meteen door naar haar kamer, gooit haar tas op de grond, en ploft neer op haar bed. Ze haalt haar telefoon tevoorschijn en belt meneer Brown op.
"Hallo met Brendon, met wie spreek ik."
"Hallo meneer Brown, met Roos. Ik wou even zeggen dat ik vanmiddag niet kom werken."
"Ah jammer Roos, waarom niet als ik vragen mag?"
"Tuurlijk, ik moet naar de stad voor een baljurk voor het Kerstbal op school zaterdagavond."
"Jij en een jurk!" lacht meneer Brown.
"Ja ik weet het," zucht Roos. "Ik ga er vanmiddag een halen met Jessey maar die had al laten weten dat ze niet zou komen."
"Ja klopt, veel succes dan in de stad. Wel een foto sturen hoor, van je jurk!"
"Liever niet," zegt Roos gestresst.
De bel gaat.
"Meneer Brown, ik moet nu gaan. Jessey is er."
"Is goed meid, veel plezier. Ik zal tegen Joey en mijn vrouw zeggen dat ze Wonder vandaag onder hun hoede moeten nemen. O trouwens Roos, morgen ben ik er niet. Mijn vrouw wel. Bij haar kun je terecht als er iets is, en anders kun je me altijd bellen. Succes in de stad!"
"Is goed meneer Brown, tot vrijdag dan maar. Bye!"
Roos hangt op en glijd langs de leuning naar beneden. Als haar vader dat had gezien... Maar die zit op zijn werk en komt pas rond vijf uur, half zes weer thuis.
Roos opent de deur voor Jessey.
"Hee Roos! Ben je er klaar voor?"
Rooa zucht diep en knikt. Ze laat haar blik over de kleding van Jessey gaan; een zwarte broek, een fleurig gekleurd shirt en rode hakken.
"Leuke hakken! Ik wist niet dat je hakken droeg," zegt Roos bewonderend.
Jessey bloost. "Komt omdat we elkaar alleen maar in stal kleding zien. Jij ziet er ook leuk uit. En by the way, ik draag best vaak hakken, dat maakt me langer. Ik heb er een hekel aan dat ik zo klein ben."
"Zo klein ben je niet."
"Kom op Roos. Ik ben achttien, en ik ben 1.65 meter."
"Dat is gewoon normaal hoor."
"Ik wou dat ik jou figuur had Roos! Slank en lang."
"Nou kom op, niet gaan overdrijven nu hoor!" zegt Roos lichtelijk geïrriteerd. "Ik heb ook een buikje."
"Niet zo erg als ik," zegt Jessey en ze prikt in Roos haar buik.
"Joh! Niet doen!" zegt Roos en ze deinst achteruit. "Zijn we niet allemaal anders? Dat is juist wat de wereld zo leuk maakt! Dat iedereen anders is! Anders is het maar saai. Zullen we nu gaan? Ik pak mn jas, tas en geld, en dan gaan we."
Rooa vlugt naar binnen, en pakt de net opgenoemde dingen.
"Let's go with the flow!" roept ze, en trekt de deur achter zich dicht.