027 Louis

Op dit moment zijn we op weg naar huis en het lijkt wel op een kruisverhoor... "Louis, je mag wel wat blijer kijken hoor." lacht Niall. "Ja, je kijkt al de hele namiddag alsof je Jack gaat afschieten. En als je zo niet kijkt, dan kijk je alsof Jack en Jas een vieze ziekte hebben als ze eens een kusje aan elkaar geven." vult Harry hem aan. "Jij was ooit ook zo met Eleanor, hoor. Dus stop maar met aldoor gezichten te trekken. Die twee zijn verliefd." vult Liam hen nog aan. "Ik ben er gewoon niet zeker van dat hij goed genoeg is voor haar." mompel ik en krijg 4 vreemde blikken op mij gericht. "Je beseft toch dat het klinkt alsof je jaloers bent?" vraagt Zayn. "Ik ben niet jaloers... iets in me zegt dat hij niet goed voor haar zal zorgen.... ze is gevoelig en als hij dan met haar gevoelens gaat spelen, dan betekent dat niet veel goeds." zucht ik. "Denk je werkelijk dat die twee niet voor elkaar gemaakt zijn?" vraagt Harry half lachend, waarop ik bevestigend knik. En het is echt zo... ik mag dan wel wat jaloers zijn op hoe die twee verliefd zijn, maar ik zit werkelijk in over haar gevoelens. Ze zal diep vallen als hij haar laat vallen.

Harry, Niall en Zayn worden als eerste afgezet, waardoor ik nog alleen achterblijf met Liam. "Als je werkelijk inzit met Jas haar gevoelens, misschien moet je dan zorgen dat je er bent voor haar nog voor ze gedumpt wordt." ik knik maar wat, ik heb geen zin in een heel gesprek over Jasmine als niemand me gelooft wanneer ik zeg dat ik niets voel voor haar. "Lou, ik geloof je echt wel, ook al leek het of je stikjaloers was." reageert hij wanneer hij merkt dat het me niet boeit. "De enige rede waarom ik zo jaloers ben is omdat ik al lange tijd niets meer gedaan heb met Eleanor. We zien elkaar nog weinig en wanneer we dan eens allebei thuis zijn hebben we blijkbaar al plannen... ik weet zelfs niet of ze er straks zal zijn." biecht ik dan maar op. "Als ze er straks is dan moet je er straks met haar over praten. Jullie kunnen hier samen uit komen, jullie zijn al zo lang samen... praten moeten jullie doen." opnieuw knik ik maar wat. Maar dit keer omdat ik besef dat El en ik uit elkaar groeien en dat is net wat ik niet wil... ik bedoel... ik hou van haar.