Chapter twenty-four.

~ Alison Lilian Hale.

‘Wat bedoel je? Hoezo kan je het me niet vertellen?

Ash beet op zijn lip en meer tranen rolde over zijn wangen ‘Ik kan het aan niet vertellen, niet aan jou, niet aan de jongens en ook niet aan de fans. Ik mag niks van ze zeggen, nog niet in elk geval.’

Nu was ik echt in de war ‘Wie Ash? Wie heeft gezegd dat je het niet mag vertellen?’

‘Management, ze willen dat ik iets doe maar-‘

‘Je wilt het niet?’

Hij schudde zijn hoofd en trok me iets dichter naar zich toe. Ik ging op zijn schoot zitten en nam zijn gezicht in mijn handen.

‘Het komt goed Ashy, ze kunnen je niks laten doen wat je niet wilt.’

Een raar lachje kwam uit zijn mond ‘Oh dat kunnen ze wel hoor Ali, ik zou het niet doen als ik een keuze had gehad. Ik wil helemaal niet d-‘ hij stopte met praten, waarschijnlijk omdat hij zich realiseerde dar hij me bijna had verteld wat hij moest doen.

Met mijn duimen veegde ik de tranen van zijn wangen ‘Is het dan echt zo erg?’

Hij sloot zijn ogen voor een paar seconden ‘Ik weet het niet, misschien maak ik het ook wel erger dan dat het is. Maar ik wil het gewoon niet. Het slaat nergens op en ik weet nu al dat iedereen het toch niks gaat vinden. En weetje wat het ook is, toen ze het me vertelde realiseerde ik me opeens iets en dat maakt me in de war en bang.’

Dat laatste zei hij twijfelend en ik vroeg me af wat hij bedoelde.

‘Je weet dat je me alles kan vertellen he,’ zei ik zacht.

Hij glimlachte kleintjes maar schudde zijn hoofd ‘Ik kan het niet, ik wil het wel, ik wil het echt heel graag Ali. Maar dit is iets wat ik eerst zelf moet uitzoeken, ik vertel het je zodra ik er klaar voor ben oke?’

Ik beet op mijn lip maar knikte toen toch maar. Ik hield er niet van als Ashton dingen voor me achter hield en ook al begreep ik hem, ik had toch liever dat hij het me vertelde.
Ashton zuchtte en verstopte zijn gezicht in mijn nek ‘Ik weet alleen niet wat ik nu moet doen.’

‘Weet je zeker dat je het me niet wilt vertellen?’

Ik had zo’n gevoel dat ik al wist wat ze hem hadden gevraagd. Ze hadden het al eerder gedaan met Harry en sinds Ash en ik heel close zijn zou het best logisch zijn als ze het ook aan Ash gevraagd hadden. Het kon ook aan zijn leeftijd liggen, hij was de oudste van de band dus dat zou een stuk makkelijker zijn dan bijvoorbeeld Luke.

Toen hij geen antwoord gaf besloot ik het maar gewoon te vragen. Al was het maar om te zien hoe hij er op reageerde.

‘Ze willen dat je met iemand gaat daten he?’ Mijn stem klonk zacht, bijna als een fluister maar ik wist dat hij het hoorde.

Hij verstijfde en verstevigde zijn grip om mijn middel ‘Nee.’

Ik snoof en duwde hem een stukje van me af zodat ik hem aan kon kijken ‘Weet je het zeker?’

Hij zuchtte en schudde zijn hoofd ‘Waarom ken je me zo goed?’

Ik glimlachte en kneep even zacht in zijn hand ‘Omdat ik je beste vriendin ben Ash, daarom.’

En voor de eerste keer vandaag was zijn glimlach echt ‘Dat is waar.’

‘Ga je me dan nu vertellen waarom je hier zo overstuur over bent? Ik bedoel, ik snap waarom je geen stomme bimbo wilt daten maar normaal reageer je nooit op zo’n manier als je ergens mee zit of iets niet leuk vind. En ik maak me gewoon een beetje zorgen om je Ashy, ik wil gewoon dat je weet dat je alles tegen me kunt zeggen ook al ben je bang dat ik het niet leuk zal vinden. Wat je ook doet, zegt of beslist ik hou toch wel van je en je zal altijd mijn beste vriend blijven, of je dat nou wilt of niet.’

--