Season 4 Chapter 10

Fabian

Terwijl de rest district 7 aan het verkennen was zat ik samen met de overgebleven leiders van de districten te communiceren over hoe de toekomst eruit zou zien.
‘District 7 en 10 tot en met 14 zijn terug in onze handen en daarbij hebben we de grote muur van ijs naar beneden gekregen’ begon Maltras.
‘We zullen de kaart van Adrastea er even bij pakken’ zei Jersey.
Hij stond op, rommelde in wat laadjes en kwam terug met een opgerolde kaart waarop in heel Adrastea weer is zag.
‘We bevinden ons nu hier in 7, de districten die rondom 7 liggen zijn 5, 6, 8 en 9’ zei Maltras.
‘Hello, mogen we erbij komen zitten?’ vroeg Vera die samen met Liam, Melodie en Sebastian in de deuropening stonden.
‘Uiteraard’ zei ik.
‘Wat weten we van de 4 omringende districten?’ vroeg Jersey.
‘District 5 en 8 zijn een woestijn’ zei Maltras. ‘Vroeger hoorden de districten bij elkaar maar het verschil in arm en rijk was zo groot dat het voor conflicten begon te zorgen. Ze zijn als bondgenoten uit elkaar gegaan, waardoor de rijke mensen in 5 leven en de arme mensen in 8. Het is in totaal een groot district en erg moeilijk verdedigbaar voor het ijsrijk. Ze kunnen erg moeilijk tegen de extreme hitte en eventuele aantastingen met ijs is niet mogelijk, dus district 5 zou er nog redelijk intact uit moeten zien’.
‘Vergeet niet dat ze samenwerkte met de Bokkenrijders’ zei ik. ‘Als ze graag hadden gewild dat het meer onder druk gezet zou worden, hadden ze daar de Bokkenrijders wel op af gestuurd, dus garantie dat het in tact zal zijn hebben we niet’.
‘Daarbij had ik eigenlijk ook nog een ander voorstel, maar dat is misschien meer een zaak voor later’ zei Vera plotseling.
Iedereen keek haar vragend aan en ze wees op de kaart.
‘Ik denk dat er veel mensen leven in de element-loze steden die zich maar al te graag willen aansluiten bij ons. Hun dorpen en steden zijn verwoest door de Bokkenrijders en Cornelius’ City onderneemt geen actie om de steden weer op te lappen’.
Iedereen dacht even na, waarna Maltras de stilte doorbrak.
‘Zo gauw we een van de aangrenzende districten in handen hebben lijkt het me een goed idee om daar polshoogte op te nemen’.
‘Dan lijkt het me duidelijk wat onze volgende bestemming zal worden’ zei ik. ‘Iedereen krijgt deze dag rust zodat we morgenochtend kunnen vertrekken. Is iedereen het daarmee eens?’
Alle handen gingen de lucht in, dus onze volgende bestemming stond vast.

Cornelius

Voor de zoveelste keer drukte ik de televisie uit nadat ik beide videoboodschappen van de elementen had bekeken.
‘Ik weet dat ik het je voor de 100e keer ga vragen, maar weet je echt zeker dat deze berichten niet uitgezonden zijn in mijn stad?’ vroeg ik aan mijn rechterhand.
‘Dat weet ik honderd procent zeker’ zei mijn rechterhand. ‘En als ik het zeker weet, weet je dat het waar is’.
‘Uiteraard’ mompelde ik. ‘Mijn stad is al neutraal gebleven sinds de eerste conflicten tussen ijs en vuur en ik zal dat voortzetten, al moet ik er mijn eigen leven voor geven’.
‘Je weet dat wanneer jouw inwoners erachter komen van deze oorlog, ze zich zullen verzetten tegen je’ zei mijn rechterhand.
‘Dat zal niet gebeuren’ zei ik vastberaden.
‘Je bent blind voor de waarheid Cornelius. Deze ster zit vol hoop en moed en is ontzettend nieuwsgierig. Vroeg of laat zal hij hierheen komen en zal hij vragen om te helpen in deze oorlog’.
‘Hij komt mijn stad niet in, Nivada!’ zei ik nu wat harder.
‘Best’ zei mijn rechterhand terwijl ze op stond. ‘Maar kom niet bij mij aankloppen voor hulp als het wel gebeurd’ en daarmee beende ze weg.
‘Mijn stad is de machtigste stad ter wereld’ zei ik meer tegen mezelf. ‘Je bent een genie als je weet binnen te komen’.

Hoe Cornelius en zijn rechterhand eruit zien krijgen jullie nog niet te weten Hehehehe