Bitch Avery
Nee hè! Meneer Adams is te laat voor het tweede en derde uur godsdienst. Roos leunt tegen de muur. Ze heeft gisteren heel lang doorgeleerd voor het proefwerk dat ze zometeen heeft. Ze móét gewoon een voldoende halen. Ze staat er maar een C- voor. In Engeland krijg je geen cijfers voor proefwerken en zo, maar letters. Dat was wel even wennen. Ze wist in het begin nog niet zo goed welke letter welk cijfer was. Ze wist wel dat een A+ het beste was en een F- het slechtst. Gelukkig weet ze het nu wel. Een C- staat voor een 5,8. Godsdienst moet dus ook omhoog. Op zich heeft ze er een goed gevoel over. Dit proefwerk gaat haar wel lukken.
"Zo, heeft onze boerin goed geleerd?" Avery komt aanlopen gevolgd door een paar zwakke meelopers die er niks van durven te zeggen.
Roos kijkt met een hoopvolle blik in de gang of meneer Adams eraan komt. Maar hij komt niet...
Avery gaat voor haar staan en trekt haar godsdienst boek uit haar handen. "Eens kijken, waar ging het hoofdstuk ook al weer over? O ja, ik weet het al weer. Al die priesters en zo, en al die andere shit." Avery duwt haar boek zo hard weer terug in de handen van Roos, dat ze bijna achterover valt.
Avery grijpt Roos haar kleren vast en trekt haar weer naar zich toe. "Wel blijven staan hè, tut!" tettert ze in haar oor.
Roos rukt zich los.
"Zeg,"begint Avery. "Ga jij eigenlijk ook naar dat bal? Ik wed van niet. Je krijgt nooit van je leven een date. Geen één jongen wil jou hebben. Accepteer dat. En als het nou toch mocht gebeuren dat iemand je vraagt, kun je nooit aan zo'n mooie dure jurk komen. Ten eerste zijn ze super duur, en ten tweede heb jij geen smaak." Avery keek haar triomfantelijk aan. Haar meelopers, die achter haar stonden, lachtten. Alex en Amy, de tweeling, keken elkaar even aan. Ze hadden medelijden met Roos.
"Jij bent ook niet rijk Avery, en jij kan ook een echte baljurk kopen. Waarom zou zij dat dan niet kunnen?" zei Alex.
Avery had duidelijk een beetje ontzag voor Alex en keek haar alleen maar boos aan. Toen ze haar ogen afwende zij ze, "Aan een date komt ze nooit."
"Toevallig heeft mijn vader veel geld geërfd van zijn ouders. We wonen ook in een villa in het bos."
Avery wist even niks te zeggen. Haar meelopers keken Avery afwachtend, en met ingehouden lach en adem, aan. Al gauw had Avery weer iets verzonnen. "Nou spannend zeg, wonen in de bossen. Zeker lekker met de bosjesmannen de struiken in duiken. Leuk hoor!" Avery lachtte gemeen. Haar meelopers lachtten hard mee.
"Ik heb trouwens ook een date," ging Roos door. Ze kreeg een beetje zelfvertrouwen toen ze een klein beetje angst en respect in Avery haar ogen zag.
"O ja, wie dan? Liegbeest!"
"James. Die vorig jaar bij jou in de klas zat, en die je zo erg gepest hebt."
"O die! Haha! Je mag hem hebben van mij hoor! Die nerd! Haha! Jullie passen goed bij elkaar." Avery lachtte gemeen.
Toen meneer Adams aan kwam lopen gaf Avery Roos een harde duw, waardoor Roos achterover viel. Alex en Amy hielpen haar overeind.
Meneer Adams trok een raar gezicht. "Wat gebeurt daar nou Roos?"
Amy wees naar Avery. "Zij duw..."
Roos had geen zin in een heel conflict, en bovendien kon ze het haar vader niet aan doen als hij te horen zou krijgen als ze gepest wordt. Dan krijgt hij straks weer een burnout en dat is het laatste wat ze wil...
"Ik struikelde meneer."
"Heb je je bezeerd?" vroeg de leraar.
Roos schudde haar hoofd.
"Gelukkig. In het vervolg uitkijken hè meisje," meneer Adams opende de deur van het lokaal. "Kom maar naar binnen klas h2b"
Iedereen stroomde naar binnen.
In het voorbijgaan wierp Avery een gemene blik naar Roos.
Roos sloeg haar ogen neer.
Reageer (1)
Zo zielig maar zo herkenbaar pesten moet echt stoppen
1 decennium geleden