Chapter 3

Slaapdronken keek ik om me heen, en zag dat we waarschijnlijk al in Kyoto waren. Snel sprong ik van het busje af toen ik zag dat er niemand meer in het busje zag behalve hun chauffeur.
Zoekend keek ik om me heen en zag dat Sylvia met ene Scotty aan het praten, ik hoorde Sylvia hem Scotty noemen.
Ik moest bijna huilen van het tafereel toen Scotty zijn levens verhaal vertelde.
Niet veel later zag ik Scotty samen met de bus Chauffeur aan het trainen was.
Opeens kwam er een zwarte mist opdagen, Epsilon.
Epsilon, het tweede team van Aliea daagde Cloister Divinity uit. Maar ze wezen Epsilon's bod af waardoor de captain van Epsilon, Reize een bal richting een toren van de school schoot.
Zoals gewoonlijk stopte ik de bal voordat hij de toren kon raken, dat is wel het minste wat ik kan doen voor hun.
Epsilon was best wel verbaasd, het was een iets zwaardere bal, dat moet ik toegeven.
Ik pakte mijn stift en tekende hetzelfde teken als wat ik op mijn bal had staan op de zwarte voetbal en liet hem naar beneden vallen.
Toen ik zag dat Cloister Divinity verloren had en Raimon besloot om het tegen hun op te nemen zag ik een niet veel verder van mij vandaag een rood harig jongen staan, te kijken naar de wedstrijd Epsilon tegen Raimon.
Toen Reize ook zag dat die jongen er stond te kijken besloot hij de wedstrijd te eindigen en een volgende wedstrijd te plannen over tien dagen en schoot met zijn zwarte bal richting de andere doel.
Die bal blaaste iedereen omver. Tot aan Scotty, die op wonderlijke wijze de bal kon stoppen, dat was waarschijnlijk de verdediger die Linda bedoelde.

---

Sorry guys, dat het niet een lang stukje is, ik had haast omdat ik naar mijn oma moest, ik beloof dat de volgende een stuk langer zou worden maar hopelijk vinden jullie dit wat