De Zuidelijke Waterstam - 49

Uiteindelijk besloot ik ermee te stoppen, ongeveer een uur voor zonsondergang. Samen met Sicho en Yue liep ik naar de groep die vrijgelaten werd.

“Goedenavond allemaal”, zei ik kalm. Meteen viel er een doodse stilte.
“Pr-prinses, mogen we nu naar huis?”, fluisterde een jonge man, die vlak bij me stond. Ik glimlachte.
“Misschien is het handig als ik eerst een aantal dingen duidelijk maak.” Kalm legde ik uit wat er had moeten gebeuren sinds de commandant de leiding genomen had in de stam, wat er werkelijk gebeurd was en hoe het er voor stond sinds ik er was.
“Prinses Lizzie is hier om ons te helpen”, zei Sicho. “En prinses Yue van onze zusterstam natuurlijk ook.”
“Dus, dus onze stam is vrij nu?”, vroeg één van de mannen.
“Nog niet helemaal”, zei ik. “Ik begrijp dat jullie erg naar vrijheid verlangen, maar ik bouw de regels van die commandant geleidelijk af aangezien ik bang ben dat er anders erg veel…” ik moest even naar het juiste woord zoeken “verwarring zou ontstaan. We hebben gemerkt na de oorlog dat de stammen die er het ergst aan toe waren, meteen begonnen feesten, vreselijk veel geld begonnen uitgeven en zich nergens meer iets van aantrokken. Ik begrijp volkomen dat dat even erg fijn is en ook een hele opluchting is voor iedereen, maar als alle discipline verdwijnt, komen daar vanzelf meer problemen van. In sommige gevallen was dat zelfs zo erg dat de leden van de stammen met elkaar begonnen te vechten en hun eigen stam verder afbraken, zodat we toch weer moesten ingrijpen.”
“Maar…”, protesteerde iemand.
“Prinses Lizzie probeert jullie te helpen”, zei prinses Yue kalm. “Haar eerste zorg is ieders gezondheid en de opbouw van de stam, daarna pas echt de vrijheid. Maar ze is hier niet om jullie verder te onderdrukken en ze heeft al meteen een aantal dingen geregeld, zoals ze net heeft uitgelegd. Ze probeert alleen te voorkomen dat het erger zou kunnen worden.”
“Maar waarom denkt u dat wij geen discipline kennen?”, protesteerde iemand.
“Ik zeg niet dat jullie dat niet kennen.” Ik woog mijn woorden zorgvuldig af. “Ik heb alleen gemerkt dat het moeilijk is de discipline te behouden als alle regels plots weg blijken te vallen.”
“Mogen we dan nu gaan?”, vroeg iemand.