Hoofdstuk 4

Nouvelle kwam net weer uit de bibliotheek toen ze halsoverkop tegen Lauren aanbotste. "Oh hier ben je!" Lauren vloog haar vriendin om de hals. Nouvelle had totaal geen zin in nog meer gezeik. "Wat is er nu weer?" Pff, had de hele school last van stemmingswisselingen door dat domme bal? Lauren trok haar vriendin mee achter een standbeeld van één of andere belangrijke heks. "Je gelooft het nooit!" Riep ze uit. "Lucas vroeg me voor het bal!" Meteen begon Lauren op en neer te springen en te gillen. Nouvelle zuchtte en glimlachte geforceerd. "Wauw, echt tof!" Bracht ze met een fake enthousiasme uit. Wat kon het haar schelen? Dat bal kon haar rug op. Lauren gilde nog harder. "Aaaaah, ik kan het gewoon niet geloven! Het wordt zo'n geweldige avond! Dat weet ik gewoon. Maar oh, weetje Nouv! We moeten echt dringend gaan shoppen. Ik heb helemaal geen baljurk of niks? Jij wel al? Oh trouwens, die is jouw date nou eigenlijk? Je hebt me nog helemaal niks verteld! En wat deed je in de bibliotheek? In hemelsnaam, daar vind je toch never nooit niet een date?" Lauren kletste weer aan één stuk door. Nouvelle kookte bijna over van woede. "Lauren," Zei ze zo rustig mogelijk. "Doe nou eens normaal. Ik kan onmogelijk je hele verhoor beantwoorden als je maar blijft praten." Ze keek haar vriendin streng aan. "Ohja, sorry. Ik ben gewoon enthousiast." Mompelde Lauren een beetje uit het veld geslagen. Kon zij er wat aan doen? Ze was gewoon blij! "Ik heb geen jurk voor het bal," Begon Nouvelle. "Omdat ik niet ga." Zo, het was eruit. Lauren's ogen puilden bijna uit haar kop. "Wat?!" Gilde ze door de heel trappenhal uit. Enkele andere leerlingen keken hun kant op. Nouvelle haalde haar schouders op. "Zo'n bal is niks voor mij. En al dat gedoe van die dates al helemaal niet." Lauren keek haar geschokt aan. Voor een volle minuut bleef het stil tussen de meisjes. Dat kwam haast nooit voor. Toen begon Lauren opeens te giechelen. "Aaaahw! Ik weet al wat er scheelt!" Ze giechelde nog steeds een beetje achter haar hand. Nouvelle zuchtte geërgerd. "Er scheelt helemaal niks. Ik wil gewoon niet daar dat bal." Snauwde ze. Maar Lauren gaf nog niet op. "Je hebt nog geen date!" Riep ze uit. "Haha! Ik bedoel, aahw! Het komt wel in orde hoor! Ookal zijn de meeste leuke jongens nu al bezet. We vinden nog wel iemand voor je! Hoe komt dat toch maar? Ik bedoel, je bent dan wel een ontzettende bitch maar ik had niet verwacht dat helemaal niemand je zou vragen." Lauren trok haar vriendin mee de trap af en praatte weer honderuit. "Wellicht is er nog wel iemand vrij die toch nog redelijk hoog van status is. Misschien een zwerkballer? Dat is nooit verkeerd hè." Nouvelle rukte haar arm los. "Lauren! Ik wil helemaal geen van die zwerkbalsukkels! Ik zei toch al dat ik niet naar het bal ga!" Lauren schudde bezorgd haar hoofd. "Ik snap het wel hoor, Nouv. Maar je hoeft het nu niet helemaal op te geven hoor! Je kan best wel alleen gaan, ookal is dat nogal ongebruikelijk." Nouvelle's ogen werden weer donkerblauw en spuwden haast vuur. Lauren kende die situatie ondertussen al. "Nouja zeg, jij bent de laatste tijd ook snel aangebrand." Mopperde ze. "Houd nou eens je kop dicht over dat bal, of ik doe je wat." Gromde Nouvelle. Ze was het echt kotsmoe al dat gezeik van dat suffe bal. "Snauw me niet zo af zeg! Ik probeer alleen maar te helpen! Je doet zo onuitstaanbaar de laatste dagen, geen wonder dat niemand je gevraagd heeft." Beet Lauren terug. En dat was echt de druppel. "Ach, houd je kop. En trouwens, ik ben wél gevraagd. Door die dwaas van een Matthew Farrow. En zal ik nog eens wat vertellen? Ik zei ja!" Lauren stond totaal perplex. "Matthew Farrow? De - Die Ravenclawer?" Ze trok een zuur mondje. Nouvelle knikte. "Ik geloof je niet." Zei Lauren koppig. "Dat zeg je alleen omdat je anders zelf beseft wat voor een zielig hoopje -" Nouvelle draaide zich bos om en zwiepte haar blonde haar in het gezicht van Lauren. "Ik heb inderdaad geen ja gezegd, maar dat ga ik nu wel doen!" Ze keek kwaad achterom en liep toen weer terug naar de bibliotheek.