O2. Louise Roe.

Ik liep op mijn hoge hakken door de straten van Londen heen tot ik zou aankomen in het park. Het was een mooie zonnige dag met hier en daar aantal wolkjes maar er waren geen tekenen dat het ook maar zou gaan regenen. Mijn jurkje zwierde door de wind heen die ik moest tegen houden met mijn handen. Even haalde ik mijn hand door mijn haar en zag een lange jongen met krulletjes haar wat vrolijk in het ronde sprong op me af komen. 'Hee Harry! Ik ben Louise.' Ik gaf Harry een knuffel en Harry keek me met een lach aan. 'Prettig kennis te maken zullen we wat gaan drinken?' Bood ik Harry aan en hij knikte mijn kant op.

We zaten aan een van de tafeltjes in het café en bestelden beide een cola bij de ober. 'Zo Harry wat doe jij nu in Londen?' vroeg ik hem geïnteresseerd en keek hem aan. 'Ik studeer nu rechten hier in Londen en zit dus op kamers hier in de buurt' Zei Harry en nam de cola aan van de ober die de glazen aan ons gaf. 'Ik vind je wel interessant Harry je bent erg onzeker en verlegen maar als het op je studie aankomt ben je gelijk overal zeker van!' Harry knikte en nam een slok van zijn cola en zette hem weer neer op het tafeltje. 'Maar oke, Harry vertel is in je eigen woorden waarom je nou contact met mij heb gezocht' Ik keek Harry doordringend aan en wachtte rustig op zijn antwoord. 'Nou ik ben nu twintig jaar en eigenlijk ook maar net de kast uitgekomen. Mijn stijl is optimaal en wil me graag wat beter gaan voelen. En wil uit mijn eigen schulp gaan kruipen en daar heb ik een beetje hulp mee nodig. Ook heb ik een geweldige jongen ontmoet maar durf ik hem niet te benaderen.' Ik knikte naar Harry, 'En hoe beschrijf je je eigen stijl?' Harry beet op zijn lip en haalde zijn schouders op. 'Het is simpel gewoon een skinny jeans en een shirt of een blouse. En soms druk ik een bandana in mijn haar.' Daar moesten we dus wel wat aan gaan doen. Ik vervolgde weer mijn vragen, 'Hoe denk je dat je deze week gaat overleven? Want je gaat gen controle hebben op alle dingen. Ook al vind je dingen niets zal je het toch moeten doen.' Harry keek even lip bijtend weg. 'Ik moet er gewoon voor gaan als ik toch ooit wat zou moeten bereiken toch?' Ik knikte enthousiast zijn kant op.

'Maar nu gaan we het over mannen houden, je had al iemand ontmoet is het niet?' Even knipoogde ik richting Harry en hij begon te glunderen. 'Ja ik heb een jongen ontmoet waar ik onder ander ook studeer hij is erg lief en erg grappig.' 'Dus jullie zijn al vrienden?' Harry knikte. 'Ja we sporten zo af en toe samen en ik voel al een klik op komen maar ik trek me vaak terug als hij me ergens voor uitnodigt.'

'Oke Harry ik heb hier mijn mobiel liggen en met wat geduld hebben we hem zo aan de lijn want ik heb hier zijn nummer!' Ik wees naar het contact persoon en Harry's mond viel licht open. 'Hij gaat over' fluisterde ik zacht naar Harry de me met grote glimmende ogen aankeek.

'Hee, spreek ik met Louis Tomlinson?' 'Ja dat klopt.' 'Hee Louis, je spreekt met Louise. Je kent me niet maar voor me zit iemand die jou erg goed kent en die verlieft op je is maar het niet durft te zeggen tegen je. Dus ik wil een date voor jullie regelen.' 'Mag ik vragen wie het is?' 'Nee Louis helaas het is een blind date anders vind ik er niets aan.' 'Oke, waar is het?' 'Op een geweldige locatie ik bel je daar snel over, tot ziens!' Ik haalde mijn mobiel van mijn oor en hing op. 'Hoe voelde je je bij het gesprek Harry?' Hij keek me aan en twijfelde even wat hij ging zeggen. 'Het was raar ik ben heel zenuwachtig maar het was fijn om zijn stem te horen.' Zei hij uiteindelijk en ik knikte. 'Zullen we hem gaan opzoeken? Ik wil hem nu ook erg graag bekijken!' zei ik enthousiast en Harry knikte en volgde me op de voet.