{SPOILER} Greenie strikes again

Zelena POV

Het is nu een maand geleden sinds Rumpelstiltskin me in mijn cel in duigen liet vallen - letterlijk. Met een grijns kijk ik in de spiegel. Mijn geest vloog door het portaal, maar ik had geen controle meer over de plek. Regina vermoorden was niet meer mogelijk, maar Marian's plaats innemen wel. Zo kan ik makkelijk haar happy ending afpakken.

Marian is zó vervelend, ik moet de hele tijd knuffelen met Roland, en het leuk vinden. Mijn lip trekt omhoog. Robin heeft nog niks door, en eerlijk gezegd verbaasd me dat. Ik ben zo vaak weg, Regina achtervolgen. Dat is nog zo iets. Ik had gehoopt dat Robin Regina zou laten vallen nadat hij erachter was gekomen dat de PastMarian vermoord was door haar, maar nee. Hij houdt zich nu vooral bezig met Elsa. Lousy excuse for a witch.

Het enige wat ze kan is mensen bevriezen, en sneeuwpoppen maken. En dat noemt zich dan een slechterik, ze is overal te volgen door dat stomme ijsspoor van d'r. Ik snuif, en even zie ik iets van mezelf terug in Marian's gezicht.
'Marian?' Shoot, dat is Robin. Snel loop ik de toilletten bij Granny's uit, en glimlach naar hem. Vanuit mijn ooghoek zie ik Regina in een booth zitten met de Charmings, Henry en Hook. Ik moet moeite doen om mijn gezicht op neutraal te houden. Zie ze gelukkig zijn, met hun baby en nieuwe liefde. Brr.
'Marian, is alles goed?' Niet gelukt dus. 'Oh ja hoor, ik moet alleen nog even aan de nieuwe Regina wennen.' Bah, zelfs haar stem is lelijk. Robin kijkt me liefdevol aan. 'Ze is erg veranderd Mary, je hoeft je echt geen zorgen te maken.' En hij slaat zijn arm om me heen. Wauw, dit wordt nog makkelijker dan ik dacht... En ik druk mijn lippen op die van hem. Even is hij verbaasd, maar al snel zoent hij me terug. Ik hoor Regina snel en scherp uitademen, en niet veel later volgt een dichtslaande deur. Ik glimlach, en verbreek de kus. 'Wat gaat ze doen?' vraag ik 'angstig'. Meteen stelt hij me gerust.

Dan komt Emma bij ons staan.
'Hey, ze is echt veranderd hoor, ze moet gewoon nog even aan je wennen.' Vriendelijk kijkt ze me aan, en ik tover een glimlach op mijn gezicht. Hoe ik het voor elkaar krijg is een wonder, want ik haat haar bijna net zo erg als Regina. De Savior en alles, gadverdamme. Het wordt nog erger, want Hook komt naast haar staan, en slaat zijn arm om haar middel. Ze kijkt op en krijgt dezelfde blik in haar ogen als Snow White en Charming net voordat ze - ja hoor, voordat ze elkaar zoenen. Ugh, waarom is iedereen zo rainbow/unicorn gelukkig? Ik haal diep adem. Meteen verbreekt Emma hun oh zo innige omhelzing en verontschuldigd zich.
'Sorry, ook ik moet nog een beetje aan dit alles wennen.' Hook trekt zijn wenkbrauw op.
'Really? Dat idee had ik gisteravond niet hoor, Love?' Emma moet hard lachen, en dan lopen ze weg. Praise the Wizard!

Ik hang een verhaal op tegen Robin dat ik terugga naar het kamp in het bos om uit te rusten, in de hoop dat ik daar alleen ben. Op die manier kan ik de volgende stap in mijn plan uit denken. Alleen al bij de gedachte aan het bos lopen de rillingen over mijn lijf. Waarom het bos? Van alle plekken die je kunt bedenken? Ik wordt opgeschrikt door Robin.
'Tuurlijk lieverd. Kun je Roland dan mee terugnemen?' NEEEEE. Aaargh, serieus. Ik laat niets zien, en glimlach terug. Ik roep Roland en samen verlaten we Granny's. Ik probeer onderweg al na te denken, maar het monster blijft maar praten. Mijn plan zal moeten wachten...