Hoofdstuk 2 De grote aankondiging

Ik hoor het gepiep van trein die stopt op het treinspoor. De trein is langzaam aan het stoppen. We kunnen eigenlijk niet wachten om terug uit de trein te stappen. Daarom haasten we ons naar het perron die gevuld is met leerlingen. Iedereen is overtollig over hun vakantie te vertellen. Ik en Cho wachten nog tot onze bagage uit de trein is. Na een tijdje hebben we al onze spullen en we schuiven aan bij de koetsen. Wij zijn als volgende aan de beurt, ik vind het nog altijd vreemd dat ze zicht uit zijn eigen trekken. Echt een raadsel. Als de koets er is stappen we met een stuk of vijf in de koets. Ik en Cho, twee oudere meisjes en nog een meisje met licht blonde haren en een lichte huid. Ze is vol op in een tijd schrift te lezen. Ik zie dat de twee oudere meisjes moeten lachen. Ik erger me een beetje aan hun gelach. Ik snap niet wat er grappig is. Het meisje negeert hun. Ze fluisteren constant tegen elkaar. We vertekken eindelijk en ik zie Cho zich de hele tijd omdraaien naar de wachtrij. Ik kijk ook en zie dat Harry Potter en zijn vrienden vooraan on de rij staan. Ik kijk Cho vragend aan maar ze beantwoorden mijn blik niet.
Ongeveer 10 minuten later komen we aan bij het kasteel. We stappen uit en de koets vertrekt weer. Ik en Cho willen vertrekken maar mijn oog valt op de oudere meisjes en het meisje met de lichte haren. Ze vervelen haar weer. Ze hebben haar tijdschrift afgepakt, ik kan het niet laten om naar hun af te stappen. Ze schelden haar uit "Loena je bent zo een rare vogel jij hoort hier niet" Roept een van de meisjes met donker haar
Ik moet geen seconden nadenken om te denken van welke afdeling ze komt, natuurlijk Zwadderich. Ik ken dat meisje met de donkere haren dat is Katie Bronk. Ze is goed bevriend met Draco Malfidus. Hoe kan het ook ze is zo arrogant als iets en ze speelt ook nog Zwerkbal, ze is een jager.
"Hey laat haar met rust" roep ik
Katie kijkt me vuil aan en draaid met haar ogen "Kom Liv we gaan" zegt ze en vertrekt samen met het ander meisje, ze gooien het tijdschrift op de grond.
Ik pak het tijdschrift op en geef het aan Loena. Ze lacht vriendelijk "Dankjewel" zegt ze met een warme stem
"Is niets hoor" antwoord ik en ga terug naat Cho
We pakken weer onze zware spullen en we slepen ze het kasteel in bij de andere koffers. Die later in onze kamer worden gelegd. We pakken alle twee onze toverstaf en we doen een bezwering die onze schooluniformen aandoen. Makkelijk als je hem kent. Ondertussen wandelen we naar de grote zaal waar een welkomstmaal op ons ligt te wachten. Ik en Cho nemen plaats aan tafel maar ik merk dat er nu meer tafels in de zaal staan. Vreemd denk ik in mijn eigen. Misschien zijn er veel nieuwe leerlingen. Eerst worden de eerste jaars ingedeeld in een afdeling. De tafels zijn nog niet gevuld. Perkamentus komt naar voor gewankeld, hij wilt iets aan kondigen "Beste leerlingen jullie zijn dit jaar niet de enigste gasten op Zweinstein" er wordt gefluisterd in de zaal en ik kijk Cho aan ze haalt haar schouders op "Dit jaar komen ook verschillen scholen naar hier... dit jaar vind het zwerkbal kampioenschap plaats maar daar later over, we verwelkomen eerst de jonge dames van de Beauxbatons uit Frankrijk"
Op dat moment gaat de grote deur achter in de zaal open. Er komen een hoop sierlijke meisjes binnen gehuppeld. Ze maken indruk op de jongens van Zweinstein ze worden constant gevolgd door hun ogen. Ze geven een soort voorstelling. Als aan de kant gaan staan komt meteen daarna een groep sterke en gespierde mannen binnen "Hier zijn de Krammfels van Bulgarije" roept Perkamentus erdoor
Het is een school voor alleen jongens en de Beauxbatons alleen voor meisjes. Na de Krammfels komt er een gemengde school genaamd : Sint-Damiaan een school uit België. Ze zijn ook indrukwekkend ze doen al hun spreuken in alle kleuren van de regenboog. Als laatst komt er weer een gemengde school Münchenhof een school uit Duitsland. Hun entree zijn allemaal geweldig. Alle leerlinge gaan zitten aan de bijgezette tafels en vullen de andere tafels aan. De Beauxbatons komen aan onze tafel zitten. Er vriendelijke en elegante meisjes. Ze eten ook volgens het boekje.
Als we klaar zijn met eten krijgen we uitleg over het Zwerkbal Kampioenschap. Elke school heeft een Zwerkbal team behalve Zweinstein die heeft de vier afdelingen. We doen een grote wedstrijd tussen ons allemaal. Tegen wie je als eerst moet wordt Zaterdag getrokken en de spelregels zijn zoals altijd. Ik begin een beetje te glunderen en mijn ogen fonkelen. Nu kunnen we ons bewijzen.