5.


Eva en Julie zijn het hotel nog niet uit of Julie begint al het vragenoffensief. “Je had het net wel naar je zin, hè?” zegt ze grijnzend.
“Ik vond het inderdaad gezellig. Jij toch ook?” probeert Eva zo nonchalant mogelijk over te komen.
Julie knikt. “Maar Tom vond jou ook erg interessant.”
“Dat liet hij tegenover Jenny inderdaad behoorlijk blijken en dat vond ze niet leuk.”
“Maar wat vind jij ervan?” vraagt Julie nieuwsgierig.
Ze stappen de auto in en Eva stelt de navigatie in om naar het juiste hotel te rijden.
“Ik speel alleen maar het spelletje van hem mee. We weten hoe hij omschreven wordt, een rokkenjager. En ik ben van niet mijn hart te verliezen aan hem.”
Het is druk in de binnenstad van Utrecht, ondanks dat het al na middennacht is.
“Wat is plan dan?” Julie geniet duidelijk van drama die zich hier gaat afspelen.
“Ik toon interesse in hem, speel zijn spelletje mee en ga zondagavond gewoon weer naar huis zonder enige teleurstelling. Ik ga de tactiek spelen die hij normaal zou spelen.”
Julie begint te lachen. “Ik begin dit weekend steeds leuker te vinden.”

Wanneer ze aankomen bij het hotel van Blue Shadow is het ontzettend druk voor de ingang. Overal staan fans in de hoop dat de band zich nog één keer laat zien. Tevergeefs waarschijnlijk. Eva en Julie wurmen zich naar de ingang. Hier en daar krijgen ze een aantal duwen. Het is niet normaal dat de ingang van het hotel amper te bereiken valt zonder een aantal flinke duwen gekregen te hebben, een aantal blauwe tenen te hebben en vuile blikken toegeworpen te krijgen. Zuchtend wil Eva aan de deurhendel trekken, wanneer een beveiliger ineens uit het niets tevoorschijn komt en zijn hand de deur blokkeert.
“Wat zijn jullie namen?” vraagt hij met een zware stem.
“Eva en Julie,” antwoordt Julie fier.
“Hebben jullie een identiteitskaart bij jullie? Dan kan ik het controleren.”
Zuchtend halen Eva en Julie hun identiteitskaarten uit hun tas. Is dit nu echt nodig om het hotel in te kunnen.
De beveiliger knikt en overhandigt hen hun identiteitskaarten. Daarna opent hij de deur voor hen. Eenmaal binnen staan ze in een grote hal met in het midden een enorme kroonluchter.
Eva en Julie kijken verbijsterd om zich heen. Alles is ruim en licht ingericht in de kleuren wit en beige met decoraties in de kleuren rood en oranje. Ondanks dat er zo weinig meubelen in de ruimte staan, voelt het er knus aan.
In één van de stoelen in de lounge zit Tom op hen te wachten. Zodra ze elkaar zien, staat hij op en loopt naar hen toe. “Was het een beetje te doen buiten?”
“Op een aantal blauwe plekken en tenen na, prima,” antwoordt Julie.
Met zijn drieën lopen ze richting de lift. Zodra die zijn deuren opent, stappen ze in een enorme lift. De binnenkant van de lift is geheel bedekt met spiegel, waardoor je jezelf oneindig vaak ziet. Eva wordt er een beetje duizelig van. De lift zoeft naar boven en al opent hij zijn deuren op de hoogste verdieping.

Reageer (1)

  • niniwa1

    Super geschreven! x

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen