Idontwannabeyourfriend;FIVE.

anna point of vieuw;

ik loop gewoon een beetje te zingen, als mijn kamerdeur open gaat.. ik draai me om, en ik zal je zeggen ik ben nog nooit zo geschrokken. oké ik wist wel dat ik hem ooit zo tegenkomen maar zo snel? ik ben er niet aan toe, ik heb me er nog niet op voorbereid. 'ga weg justin, je denkt toch niet dat je na een haar zomaar binnen kan lopen en doen alsof er niets gebeurd is?'zeg ik tegen hem. hij zegt niets, hij staat daar maar een beetje, ik kijk hem heel kil en en dan zegt hij 'Amber sorry, uhm je oma, ze stuurde me naar boven, ik doe niet alsof er niets is gebeurd, kunnen we praten asjeblieft?' nee justin antwoord ik, ik wil dat je weggaat! als je wou praten, had je dat een lange tijd geleden moeten doen, niet een jaar later' hij kijkt me alleen maar aan.
'je hoeft niet omdat je beroemd bent te doen alsof je beter bent justin,' komop antwoord hij 'amber je kent me' nee antwoord ik, ik ken je niet ik ken de oude justin, die altijd voor zijn vrienden klaarstond, die me nooit liet stikken, jou? jou ken ik niet ga asjeblieft weg' hij staat op terwijl hij nog een keer omkijkt zegt hij dat het hem spijt ik kijk weg, en als hij dan eindelijk weg is, kruip ik in mijn bed met tranen die blijven stromen val ik in slaap.
ik had nooit verwacht dat het na een jaar nog zoveel pijn zou doen.