O63.
Audrey point of view
‘Audrey wat doe je mij aan?’ Hij kwam naar mij toe, rennend. Mijn blik kon hem wel doden. Zij was gelukkig weg. Ik negeerde hem en liep naar boven. Ik hoorde de jongens met elkaar communiceren vanaf boven. ‘Ze gaat weg, Bill.’ Ik hoorde de strenge stem van Tom. ‘Ze mag niet, ik laat haar niet. Ik heb toch voor haar gekozen?’ Hoorde ik de droevige stem van Bill klinken. Met mijn spullen liep ik naar beneden. Ik keek hem serieus aan. ‘Ja, Bill. Je hebt voor mij gekozen dat is het probleem. Als je van mij hield had je geen keuze gehad, je had alleen aan mij gedacht.’ Zijn ogen werden groot en hij knielde voor mij neer.
‘Als ik je nu ten huwelijk vraag zeg je dan ja?’ Ik knikte van niet. ‘Als ik je nu vraag om met mij te trouwen gaan we dan samen weg?’ Weer knikte ik van niet. Van zijn gezicht kon ik aflezen dat hij verward was. Tom liep weg en Bill pakte mijn hand. ‘Je hoeft mij niet ten huwelijk te vragen om mij hier te houden.’
Bill point of view
Ze is boos, waarom hoef je mij niet te vragen. Ze is boos omdat, ik een keuze maakte, de keuze was zij. Ze snapt niet waarom ik twijfelde, het was een keuze van leven of dood voor mij. Ik wil haar alles kunnen geven, maar hoe ze op bepaalde inspanningen reageert, daar kan ik niet mee leven. Alleen is er een probleem, ik wil met haar leven, ik houd van haar.
‘Audrey wat doe je mij aan?’ Hij kwam naar mij toe, rennend. Mijn blik kon hem wel doden. Zij was gelukkig weg. Ik negeerde hem en liep naar boven. Ik hoorde de jongens met elkaar communiceren vanaf boven. ‘Ze gaat weg, Bill.’ Ik hoorde de strenge stem van Tom. ‘Ze mag niet, ik laat haar niet. Ik heb toch voor haar gekozen?’ Hoorde ik de droevige stem van Bill klinken. Met mijn spullen liep ik naar beneden. Ik keek hem serieus aan. ‘Ja, Bill. Je hebt voor mij gekozen dat is het probleem. Als je van mij hield had je geen keuze gehad, je had alleen aan mij gedacht.’ Zijn ogen werden groot en hij knielde voor mij neer.
‘Als ik je nu ten huwelijk vraag zeg je dan ja?’ Ik knikte van niet. ‘Als ik je nu vraag om met mij te trouwen gaan we dan samen weg?’ Weer knikte ik van niet. Van zijn gezicht kon ik aflezen dat hij verward was. Tom liep weg en Bill pakte mijn hand. ‘Je hoeft mij niet ten huwelijk te vragen om mij hier te houden.’
Bill point of view
Ze is boos, waarom hoef je mij niet te vragen. Ze is boos omdat, ik een keuze maakte, de keuze was zij. Ze snapt niet waarom ik twijfelde, het was een keuze van leven of dood voor mij. Ik wil haar alles kunnen geven, maar hoe ze op bepaalde inspanningen reageert, daar kan ik niet mee leven. Alleen is er een probleem, ik wil met haar leven, ik houd van haar.
Reageer (1)
Zeg dat haar dan sukkel! misschien bedrijpt ze je keuze dan.
1 decennium geledenSorry... laat me even meeslepen
Ik ga snel verder lezen