Jorre?!?!

Ze doet haar oortjes uit en kijkt de jongen aan. 'Je bent nieuw hier, toch?' vraagt hij. Ze knikt verlegen. 'Ik ben Merten Segers', zegt hij lief. 'Taïsha De Potter', zegt ze nog altijd verlegen. 'Dat weet ik', zegt hij. Ze kijkt hem vragend aan. 'Jorre heeft over je verteld, maar we waren niet zeker of jij het wel was', legt hij uit. 'Ken je Jorre Simons?' vraagt ze aan hem. 'Natuurlijk, hij zit hier op school. Het is al 2 maand dat hij niet over je kan zwijgen.' Ze glimlacht. Dan gaat haar gsm. Ze ziet 'Jarne' op haar gsm verschijnen en pakt op. 'Ja schattekke, is er iets?' zegt ze. 'Nee, we wouden je horen voor we naar school vertrokken.' 'Ahn, maar ik ben wel al op school. Kun je zeggen tegen Linde enal om vanavond op skype te gaan?' vraagt ze. 'Oké, is goed. Tot straks.' 'Tot straks', zegt ze en legt af. 'Was dat je vriendje?' vraagt Merten. 'Nee, ik heb geen vriendje. Dat was mijn beste vriend', zegt ze. 'Maar je vind Jorre wel leuk?' Taïsha begint te blozen. 'Ik zal tegen hem zwijgen', zegt hij met een knipoog. 'Bedankt', zegt ze gemeend. Opeens staat Jorre en een andere jongen achter haar. 'Hey', zegt hij lief en geeft haar een knuffel. Ze knuffelt hem terug. 'Gaat het?' vraagt hij. Ze knikt al glimlachend. 'Ik ben Jens De Wever', zegt de andere jongen. 'Hoi', zegt ze tegen hem. De jongens gaan terug naar hun groepje en Taïsha en Jorre blijven met 2 over. 'Ik wist niet dat je naar hier kwam', zegt hij. 'Ik wel maar ik wist niet dat je hier op school zat.' 'Waar woon je nu misschien?' vraagt hij. 'Euhm... Stationstraat 75 in Lommel ergens', zegt ze verlegen. 'Dat meen je niet?' zegt hij blij. Ze knikt. 'Dat is echt leuk, dan ben je mijn buurmeisje.' ze lacht. 'Komen ze je straks halen?' vraagt hij aan haar. 'Nee, ik moet met de trein naar huis.' 'Ik ook, misschien kunnen we samen gaan', zegt hij verlegen. 'Ja, graag.' zegt ze glimlachend. Plotseling horen ze iemand roepen. 'Player, kom eens naar hier met u meisje.' Ze beginnen allebei te lachen. 'Ga je mee?' vraagt hij. Ze twijfelt. 'Ze eten je heus niet op hoor, en anders bescherm ik je wel', zegt hij en neemt haar hand. Ze begint te blozen en volgt hem dan naar zijn vrienden. Ze kijken hen allemaal aan. 'Dit is Taïsha', zegt Jorre. Ze beginnen zich allemaal voor te stellen. Ze is blij dat iedereen haar zo gemakkelijk accepteert.
De anderen beginnen terug met elkaar te praten. Jorre en Taïsha hebben nog altijd elkaars hand vast. 'Wat volg je eigenlijk?' vraagt Merten. 'Ik volgde in het KA economie-wetenschappen en nu ga ik economie-wiskunde volgen', zegt ze verlegen. 'Dat volg ik ook', zegt een meisje opeens. Ze kon niet op haar naam komen. Dan gaat de bel. 'Zit je in 3ECOWIS?' vraagt hetzelfde meisje als daarstraks. Taïsha knikt. 'Ik ook, ik zal je helpen.' Taïsha kijkt naar Jorre. 'Ze is leuk, ga maar', fluisterd hij in haar oor. Ze glimlacht en volgt het meisje. 'Ik ben Lotte', zegt ze. 'Bedankt, want ik was het vergeten', zegt ze eerlijk. Ze gaan in de rij gaan staan.
'Jij moet Taïsha zijn', zegt de leerkracht. Ze knikt. 'Ik ben mevrouw Lycops, ik geef je Frans. Ik zal straks je Frans eens beoordelen, oké?' Taïsha lacht en knikt. 'Je mag naast Lotte gaan zitten, ze kan je dan wat helpen.' 'Oké, is goed', zegt Taïsha en gaat zitten.
Daarna hebben ze nog Engels en dan is het weer speeltijd. Taïsha gaat samen met Lotte terug bij het groepje staan van daarstraks. 'Hey liefje, hoe is het gegaan?' vraagt Jorre lief. 'Goed, Lotte helpt me goed', zegt ze met een glimlach. 'Ik doe het met plezier, je bent echt een leuk meisje Taïsha', zegt Lotte. Ze begint te blozen. 'Ze heeft gelijk hoor', zegt Jorre en gaat met zijn hand over haar wang. 'Tortelduifjes, het is al goed', zegt Jens opeens. 'We zijn niet eens samen en je zit ons nu al te plagen', zegt Jorre. 'Altijd maatje van me', zegt Jens met een big smile. Iedereen begint te lachen. Dan gaat de bel weer.