O60.
Ik stond altijd achter mijn broertje als hij keuzes maakte, nu hoop ik maar op de juiste. Zijn mond ging open en ik hoopte dat de juiste naam er uit kwam. Ze begonnen allebei met een A. Alison staarde Bill aan, zoals ze vroeger altijd deed. Audrey keek verveeld om zich heen, het leek haar niet zo veel te doen. Twee meiden zo verschillend, maar ze vallen beide op mijn broertje.
Audrey point of view
Ik keek verveelt om mij heen. Als hij niet snel op schoot maakte ik de keuze, ik was hier nu wel klaar mee, als ik zo belangrijk voor hem was als hij zei dan had hij allang een keuze kunnen maken. Ik hoop oprecht dat hij voor Alison kiest. ‘Audrey.’ Dat was wat er uit zijn mond kwam. Tom zijn mond viel open, waarop een glimlach volgde. Alison bleef erg rustig. Ze snapte er niets van.
Kalm liep ik de deur uit en deze sloot ik stil. Geen reden om boos te worden, haar of zelfs hem zwart te maken. ‘Audrey!’ Tom kwam achter mij aan en al snel zaten wij met zijn twee in het park. ‘Waarom liep je weg?’ Ik bleef stil en keek weg. ‘Hij moest nadenken Tom, dat is niet goed. Hij houdt niet van mij.’ Hij knikte en knuffelde mij even. Al snel zag ik de flitsen die mij en hem fotografeerde.
Reageer (1)
Audrey heeft gelijk. Als hij niet meteen weet voor wie hij moet kiezen zou ik ook weggegaan zijn.
1 decennium geledenBenieuwd hoe het verder gaat! snel verder dus