Day 10

Ik voel e kou in mijn botten trekken. Nog even volhouden spreek ik mezelf moed in. Nutteloos, ik weet dat ik het niet ga halen. Ik zucht. Ik laat mijn bepakking vallen, op de plek waar ik sta, en kijk om mij heen. Eindeloos witte vlaktes strekken zich uit, nog verder dan mijn oog rijkt. De plek waar ik sta vind ik mooi, en heeft een aantrekkingskracht op mij. Ik weet het zeker, als ik door loop word het mijn dood. Maar hier blijven ook. Ik kies voor hier blijven. Ik ga liggen op de plek waar ik sta en ik sluit mijn ogen, wachtend tot ik ook bij deze plek hoor.