Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 100

De ruimte zag er nog net hetzelfde uit als de vorige keer met in het midden de jury en daar omheen allemaal muren waar een heel deel mensen aan het werk waren om de jury te imponeren. Je liep terug naar het kruisje toe en bleef daar stil staan. Keith: “Welkom terug Demi.” Je keek de jury glimlachend aan. Keith: “Dit maal heb je een beetje meer tijd om iets te maken.” Je kon het niet laten om opgelucht te zuchten waardoor de jury zachtjes lachte. Damon: “Je krijgt 3 uur om iets rond het thema dieren te maken.” Je knikte enthousiast. Hier was je best wel goed in, vooral in vogels. Dat is het, je kon iets met vogels doen, ehm een eend misschien? Maar dit zou je nooit volledig af krijgen, misschien kon je er wel iets speciaal van maken? Je had al meteen in je hoofd een ontwerp gemaakt en je moest toegeven dat je er best wel trots op was. Nu moest je het wel nog kunnen uitwerken. Je liep op de muur, die jou toegewezen werd af en nam meteen een zwarte spuitbus om de basis te maken. Al een geluk was je een snelle werker en had je meteen de basis goed, zodat je niet moest klungelen om het aan te passen. Snel nam je een andere spuitbus. Een witte deze keer en begon snel de lijnen van de snavel en het oog te maken. Toen je hier mee klaar was, deed je een aantal passen achteruit. Het zag er al niet slecht uit maar u moest je snel werken. Er was namelijk al iets meer als een uur voorbij en details vragen nu eenmaal tijd. Je nam de eerste gekleurde spuitbus met een stuk karton en plaatste dat aan de rand. Je begon terug te spuiten en niet veel later was het eerste stuk al opgevuld. Dit deed je met meerdere kleuren en toen dat af was nam je terug een kleur. Tijd voor details. Voor zover dat toch nog mogelijk was. Je nam de spuitbus goed vast en hield hem dicht bij de muur. Voorzichtig spoot je de verf op de muur en na een tijdje ging je even naar achter staan om het op zijn geheel te bekijken. Je zette nog een aantal lijnen erbij en plaatste toen snel jou naam erbij in sierlijke letters. Daarna riepen ze jou naam af. Je legde de spuitbus naast je op de grond en stapte toen best wel trots naar de jury toe. Je was echt wel blij met het resultaat. Het was nog mooier dan je het in jou hoofd had. Je bleef stil staan aan het kruisje op de grond en keek de jury afwachtend aan die het werk nog grondig aan het bestuderen waren. Je zag de bewondering in Kim haar ogen waardoor je jou best wel gevleid voelde. Damon: “Dieren lijken jou ding wel.” Jij: “Vooral vogels, die maak ik regelmatig.” Keith: “Slimme keus dan.” Je kreeg terug een glimlach op je gezicht. Je was benieuwd wat ze nog zouden zeggen. Kim: “Wel ik moet zeggen dat het echt prachtig is, het lijkt wel een soort van kunstwerk, met al die lijnen en dat kleurgebruik.” Je zag de andere twee instemmend knikken. Keith: “Nou ik denk dat dit maar één ding kan betekenen, is het niet?” En hij keek de andere 2 juryleden aan. Keith: “Proficiat Demi, je bent door naar de volgende ronde.” Je keek de jury blij aan en bedankte ze met een grote glimlach. Je stapte terug naar de deur toe en toen je buiten was, kon je jou enthousiasme niet meer bedwingen en maakte je een soort van vreugdedansje waarna je in Tom zijn armen sprong die al die tijd aan de deur had gewacht. Je zag uit je ooghoeken Bill en Sam staan die blijkbaar ook aan de deur hadden gewacht. Je liet Tom los en gaf hem een kus. Bill: “Ik neem aan dat je er door bent.” Je knikte over blij. Tom nam je weer vast maar dit keer kwamen ook Bill en Sam rond je staan. Sam: “Groepsknuffel!” Je lachte eens waardoor ook Sam moest lachen. Daarna lieten ze jou terug los en feliciteerden ze jou. Toen jullie terug een beetje rustiger waren geworden, besloten jullie maar om naar huis te gaan. Je stapte hand in hand met Tom naar de auto toe. Eigenlijk was het wel raar dat nog niemand de jongens had herkent. Of misschien durfden ze niet naar hun toegaan. Hoewel er ook niet veel meisjes aanwezig waren en je vermoedde ergens dat er na vandaag weer een heel deel zouden wegvallen. Zowel jongens als meisjes. In de auto was het weer één grote vrolijke bende, want iedereen zong mee op de muziek die werd afgespeeld op de radio. Nou ja, Bill en Tom zongen mee, Sam en jij zongen zo vals als een kat mee maar dat maakte het juist grappiger. Bill: “Wel een muziek carrière zit er bij jullie niet in vrees ik.” Sam keek Bill nep verontwaardigd aan. Sam: “Wat zeg je me nou? Ik heb toch echt wel een prachtige stem.” En ze begon vals één of ander liedje te zingen waardoor je luid moest lachen. Bill die deed naar Tom een teken van die-is-gek over Sam waarna Tom instemmend knikte. Maar dat had Sam blijkbaar niet door want ze bleef maar ‘zingen’.