O54.
Ik staarde voor mij uit. Ik lag op bed en staarde naar het plafond. Mijn bed was veel te klein voor Bill en mij, toch wilde hij naast mij liggen. Zo kon ik natuurlijk nooit slapen. Hij sliep al en ik natuurlijk weer niet. Ik zag zijn telefoon af gaan en Tom stond op het scherm. Zal ik zijn telefoon opnemen of niet? Het is zijn broer maar, toch?
Ik liep zachtjes naar de gang dat hij niet wakker zou worden. Ik had zijn telefoon op stil gezet en met mijn telefoon belde ik Tom. ‘Alison!’ Dat was duidelijk geen Tom. ‘Ja, hij belde net Bill. Alleen die slaapt.’ Ik werd moe van haar, zo moe dat ik elk moment in slaap zou kunnen vallen. ‘Je bent vervelend en slaapverwekkend.’ Kwam er rustig uit mijn mond. Wij zouden zeker geen vriendinnen worden. Nu niet, nooit.
Ik voelde een hand op mijn schouder.
Bill point of view
Ik hoorde Audrey praten op de gang en zag dat ik een oproep had gemist van Tom. ‘Je bent vervelend en slaapwekkend.’ Kwam er rustig uit haar mond. Geen idee met wie ze aan de telefoon zit, maar bevriend zijn ze zeker niet, dat is wel te merken. Ik stond achter haar en legde mijn hand op haar schouder. Ze draaide zich geschrokken om en hing de telefoon op.
‘Wie had je aan de lijn?’ Vroeg ik haar met mijn ogen voor de helft gesloten. ‘Je ex.’ Kwam er heel rustig uit haar mond. Ik keek haar verbaasd aan en mijn ogen sperden open. ‘Waarom moet jij met mijn ex bellen?’ Als blikken zouden doden, was ik er nu niet meer. Het vuur kwam uit haar ogen zetten, ze werd vuur rood van woede. ‘Omdat, meneer Kaulitz, ze jou belde.’
Reageer (1)
Weg met die vervelende Alison!
1 decennium geledenIk krijg het idee dat ze met Tom gaat om weer bij Bill in de buurt te komen.
Maar zover laat Audrey het niet komen... toch?
Wel lekker snel dit deeltje... ga zo door